Kafkat e modifikuara të gjetura në një vend varrimi të lashtë në Japoni, u riformësuan qëllimisht si te burrat ashtu edhe te gratë, si një shprehje e identitetit kolektiv. Praktika mund të ketë ndihmuar gjithashtu grupin për të krijuar lidhje tregtare, thotë një studim i ri. Në të gjitha kafkat, pjesa normalisht e rrumbullakosur në pjesën e pasme të kokës ishte rrafshuar, ndoshta përmes lidhjes ose shtypjes në një sipërfaqe të sheshtë gjatë foshnjërisë.
Kafkat i përkisnin individëve nga populli Hirota, të cilët jetuan në ishullin jugor japonez të Tanegashima nga shekulli i tretë deri në shekullin e shtatë. Ata u varrosën në një varr të madh, që u gërmua fillimisht në vitet 1950 dhe më pas në fillim të viteve 2000, thanë studiuesit të mërkurën në revistën PLOS One. Vendi mbante qindra skelete dhe 90% e varrimeve ishin stolisur në mënyrë të pasur me rruaza dhe varëse qelqi, byzylykë dhe rruaza të bëra me guaskë, duke sugjeruar që të gjitha varrosjet mbanin njerëz me status të ngjashëm.
Ekipi i studimit përcaktoi se njerëzit e Hirotës praktikonin deformim kranial "pavarësisht nga rangu shoqëror apo gjinia", thanë bashkautorët Dr. Noriko Seguchi, një profesor i asociuar në Fakultetin e Studimeve Sociale dhe Kulturore në Universitetin Kyushu në Japoni dhe James Frances Loftus III, një hulumtues postdoktoral në universitet.
Predhat që zbukuronin mbetjet e Hirotës ishin të bollshme, por nuk ishin lokale të rajonit. Artifaktet e kishin origjinën mijëra kilometra në jug të vendit të varrimit, duke sugjeruar që njerëzit e Hirotës tregtuan për to. Është e mundur, sugjeruan studiuesit, që riformimi i kafkës Hirota të luajë një rol në suksesin e tyre tregtar.
“Ne supozojmë se njerëzit e Hirotës deformuan kafkën e tyre për të ruajtur identitetin e grupit, dhe për të lehtësuar potencialisht tregtinë në distanca të gjata, siç mbështetet nga provat arkeologjike”, thanë Seguchi dhe Loftus për CNN.
Një praktikë e lashtë dhe e përhapur
Kafkat e modifikuara nga vendet mesjetare në Gjermani dhe Kroaci tregojnë shenja deformimi dhe një kafkë e zgjatur nga Kina që është 12.000 vjet e vjetër sugjeron se modifikime të tilla datojnë në kohët neolitike.
Hartografia me lazer zbulon një qytet të harruar të Majave në xhungël
Praktika ishte gjithashtu e përhapur në mesin e Majave në Amerikën Qendrore dhe në atë që tani është Meksika, përpara ardhjes së evropianëve. Deformimi i kafkës në njerëzit Mayan është veçanërisht i dokumentuar mirë, me figura të gdhendura që tregojnë fëmijë që mbajnë pajisje për të formuar kafkat e tyre, "të tilla si një dërrasë në ballë", thanë Seguchi dhe Loftus. "Kjo mund të ketë qenë një praktikë e bërë nga nënat ose kujdestarët e foshnjave të reja deri në dy javë ose muaj".
Studiues të tjerë kishin spekuluar më parë për kafkat e rrafshuara të Hirotës në Japoni, por nuk dihej nëse modifikimet e Hirotës ishin të qëllimshme apo thjesht një nënprodukt i praktikave të tjera kulturore.
Për studimin e ri, shkencëtarët skanuan 3D dhe modeluan në mënyrë dixhitale 19 kafka të rritura të Hirotës për të kryer analiza më të detajuara morfologjike. Ekipi i krahasoi ato me kafkat e të rriturve nga dy grupe të tjera të lashta japoneze - Jomon dhe Doigahama. Mbetjet e lashta njerëzore tregohen në një varr të gjetur në rrënojat e Hirotës. Aksesorët e guaskës që gjenden pranë skeletit, tregojnë për kulturën dhe tregtinë rajonale në atë kohë.
