Koalicioni për të pastrehët ne qytet ofron informacione të përditësuara mbi popullsinë e pastrehë të Nju Jorkut, ku thote se vitet e fundit, numri i të pastrehëve në qytetin e Nju Jorkut, ka arritur nivelet më të larta që nga Depresioni i Madh(Great Depression in New York City-1930)
Bashkia e qytetit ka këtë faqe e cila ofron statistika kryesore dhe disa nga faktorët kryesorë që shkaktojnë të pastrehët masive në këto moderne. Ju mund t'i shkarkoni këto fakte kryesore këtu: New York City Housing and Vacancy Survey (NYCHVS)
Faktet Themelore: Sa njerëz janë gjithsej të pastrehë në NYC?
Vitet e fundit, të pastrehët në qytetin e Nju Jorkut ka arritur nivelin më të lartë që nga Depresioni i Madh i viteve 1930.
Në tetor 2024, 130,438 njerëz flinin çdo natë në strehimoret e NYC. Mijëra të tjerë (nuk ka një numër të besueshëm, pasi vlerësimi vjetor i axhensisë HOPE është thellësisht i gabuar) flinin të pastrehuar në hapësira publike dhe më shumë se 200,000 njerëz flinin përkohësisht të “dyfishuar “në shtëpitë e të tjerëve.
Kështu, mund të vlerësohet se më shumë se 350,000 njerëz ishin pa shtëpi në NYC në tetor 2024.
Në tetor 2024, 71 për qind e atyre në strehimore ishin anëtarë të familjeve të pastreha, duke përfshirë 45,167 fëmijë. Atë muaj, 37,722 të rritur pa familje flinin në strehimore. Dyzet e pesë për qind e atyre që ishin në strehimore, ose 48.305 individë, ishin të rritur.
Më shumë se 146,000 nxënës shkolle të NYC përjetuan jetën e të pastrehë në një moment gjatë vitit shkollor 2023–2024, duke përfaqësuar një në tetë fëmijë që ndjekin shkollat e qytetit.
Arsyeja kryesore që njerëzit në NYC bëhen të pastrehë është mungesa e strehimit të përballueshëm. Sondazhet e familjeve të pastreha kanë identifikuar shkaqet kryesore të menjëhershme, nxitëse të të pastrehëve në NYC: dëbimi nga mos pagesa ose shfrytezimi i keq i banesave, nga numri i personave qe mban banesa ne ato shumë të mbipopulluara; dhuna në familje; humbja e punës; dhe kushtet e rrezikshme të banimit, problemet e renda me shëndetin mendor.
Midis 1996 dhe 2017, NYC humbi 1.1 milion njësi banesash të përballueshme. Anketa më e fundit e vendeve të lira të banesave tregon një përqindje të vendeve të lira të punës prej më pak se një përqind për apartamente të përballueshme në NYC.
Familjet që hyjnë në strehimore (me përjashtim të të ardhurve të rinj) vijnë kryesisht nga disa kode postare të grumbulluara në lagjet më të varfra në NYC. Megjithatë, çdo distrikt komunitar në NYC kontribuon në krizën e vazhdueshme të të pastrehëve.
Krahasuar me familjet e pastreha, të rriturit e të rejat beqarë ose të divorcuar të pastrehë kanë shkallë më të lartë të sëmundjeve të rënda mendore, çrregullimeve të përdorimit të substancave narkotike, alkolit e tjer, dhe problemeve të tjera të rënda shëndetësore.
Nuk ka ende të dhëna të besueshme për tarifat e tilla të Ardhjeve të Reja në sistemin e strehimoreve.
Nga njujorkezët afatgjatë (jo të rinj) që flenë në strehimoret e DHS-së, 43 për qind e familjeve me fëmijë, 65 për qind e të rriturve janë beqarë dhe 75 për qind e familjeve pa fëmijë të mitur kanë një paaftësi që kërkon strehim të lidhur me objektin.
Shumica e individëve të pastrehë të pastrehuar janë njerëz që jetojnë me një sëmundje mendore ose probleme të tjera të rënda shëndetësore.
Zezakët dhe hispanikët/latinët njujorkezë janë të prekur në mënyrë disproporcionale nga të pastrehët. Përafërsisht 56 për qind e kryefamiljarëve në strehimore janë të zinj, 32 për qind janë hispanikë/latins, 7 për qind janë të bardhë, më pak se 1 për qind janë aziatikë-amerikanë ose vendas amerikanë dhe 4 për qind janë të racës/etnisë së panjohur. Të dhënat demografike për azilkërkuesit dhe të ardhurit e tjerë në strehimore nuk janë dhënë nga qyteti.
Në vitin fiskal të qytetit 2023, kohëzgjatja mesatare e qëndrimit në sistemin e strehimoreve DHS ishte 412 ditë për të rriturit beqarë, 437 ditë për familjet me fëmijë dhe 750 ditë për familjet e të rriturve.
E drejta ligjore e Nju Jorkut për strehim u ka dhënë më shumë se një milion njujorkezëve të pastrehë një rrugëdalje nga rrugët që nga viti 1981.
