Pas sulmit që Izraeli tha se kishte në shënjestër liderin e Hezbollahut, Hassan Nasrallah në Bejrut të premten, ministri i Jashtëm iranian Abbas Araqchi akuzoi Izraelin për përdorimin e disa bombave amerikane “shkatërruese të bunkerëve” në sulm.
“Vetëm këtë mëngjes, regjimi izraelit përdori disa të tilla që u ishin dhuruar nga Shtetet e Bashkuara për të goditur zonat e banuara në Bejrut”, tha ai në një takim të Këshillit të Sigurimit të OKB-së për Lindjen e Mesme.
Ndërkohë të shtunën, ushtria izraelite pretendoi “likuidimin” e liderit të Hezbollahut, Hassan Nasrallah në një sulm ajror të fundit në periferinë jugore të Bejrutit.
Në një deklaratë në X, zëdhënësi i ushtrisë izraelite Avichay Adraee tha se Nasrallah ishte “likuiduar” gjatë një operacioni që synonte komandën qendrore të Hezbollahut që ndodhet nën një ndërtesë banimi në periferitë jugore të Bejrutit.
Dhe sipas Channel 12 të Izraelit, forcat ajrore izraelite hodhën “rreth 85 bomba depërtuese në bunker, me peshë nga një ton eksploziv secila”, shkruajnë mediat e huaja.
Por çfarë janë këto armë që thuhet se janë përdorur në sulmin kundër liderit të Hezbollahut:
Ato thuhet janë armë të specializuara të zhvilluara nga ushtria amerikane për të depërtuar dhe shkatërruar strukturat e fortifikuara ose të groposura thellë.
Këto janë krijuar për të synuar bunkerët ushtarakë, objektet nëntokësore dhe vendet e ngurtësuara që municionet konvencionale nuk mund t’i shkatërrojnë.
Ndërsa ligji ndërkombëtar nuk i ndalon në mënyrë specifike bunkerët, përdorimi i tyre në zonat e banuara do të shkelte hapur të drejtën ndërkombëtare humanitare sipas Konventave të Gjenevës.
Llojet e tyre
GBU-28 u zhvillua në vitin 1991 gjatë Luftës së Gjirit për të shkatërruar bunkerët e përforcuar ushtarakë irakianë. Ajo peshon afërsisht 1,800 kilogramë dhe është e pajisur me një sistem drejtimi laser, duke lejuar goditje të sakta në objektiva specifike. “Mbulesa” e saj është bërë në atë mënyrë që t’i ofrojë asaj forcën për të depërtuar në beton ose tokë përpara se të shpërthejë.
GBU-37 është një tjetër “bombë bunkeri” e drejtuar me saktësi, e krijuar për të synuar objektet ushtarake nëntokësore. Ndryshe nga GBU-28 i drejtuar me laser, GBU-37 është i drejtuar nga GPS, duke e bërë atë efektiv në kushte të këqija të motit dhe duke siguruar saktësi në goditjen e objektivave të groposura thellë.
GBU-57, i njohur gjithashtu si Massive Ordnance Penetrator (MOP), është bomba më e madhe e bunkerit në arsenalin e SHBA-së, që peshon rreth 12,000 kilogramë. E projektuar për të depërtuar deri në 60 metra beton të përforcuar ose mbi rreth 20 metra tokë përpara se të shpërthejë, MOP është ndërtuar posaçërisht për të synuar objekte të groposura thellë dhe shumë të fortifikuara.
Aftësitë e depërtimit
Fuqia kryesore e këtyre armëve thuhet se qëndron në aftësinë e tyre për të depërtuar në shtresa të dheut, shkëmbinjve ose betonit.
Grupet e këtyre armëve janë krijuar nga materiale ultra të forta, duke i lejuar ato të përballojnë ndikime të konsiderueshme përpara se të shpërthejnë thellë brenda një objektivi.
Për të siguruar shënjestrim të saktë, shumë “shkatërrues bunkerësh” janë të pajisur me teknologji të avancuar të drejtuar me laser ose të drejtuar nga GPS.
Këto sisteme zvogëlojnë rrezikun e dëmtimit kolateral dhe rrisin mundësinë e goditjes me sukses të vendeve kyçe nëntokësore ose të fortifikuara.
Ato vijnë me “siguresa të vonuara”, të cilat lejojnë që bomba të shpërthejë vetëm pasi të ketë depërtuar në objektivin e saj.
Kjo siguron dëmtim maksimal në objektet nëntokësore, si qendrat e komandës ose depot e ruajtjes së armëve.
Rëndësia Strategjike
Bombat kundër bunkerëve janë bërë mjete jetike në luftën moderne, duke u ofruar forcave ushtarake aftësinë për të neutralizuar instalimet e armikut shumë të sigurta dhe të fortifikuara.
Aftësia e tyre për të depërtuar në vende të groposura thellë, e kombinuar me sisteme udhëzuese precize, i bën ato thelbësore për nxjerrjen e infrastrukturës kritike si qendrat e komandës, depot e raketave dhe depot e armëve nëntokësore.
Si përfundim, “bombat kudër bunkerëve” amerikane janë ndër municionet më të avancuara dhe më të fuqishme të krijuara për luftë moderne.
Roli i tyre në shkatërrimin e objektivave të fortifikuara dhe nëntokësore i bën ato pasuri të paçmueshme në arritjen e objektivave ushtarake me saktësi dhe dëme të kufizuara kolaterale.
