Kur kryeministri i ri i përkohshëm i Sirisë, Mohammad al-Bashir, kryesoi një takim të kabinetit në Damask të martën, pas tij ishte varur flamuri i opozitës fitimtare të vendit, shkruan nbcnews.
Pranë tij, megjithatë, ishte një flamur i dytë i popullarizuar nga luftëtarët islamikë sunitë të rajonit, me shkronjat e mëdha arabe të Shahada-s, një deklaratë islame e besimit.
Ndërsa Siria del nga rrënojat e regjimit të Asadit, bota po shikon për sugjerime se si mund të duket – dhe flamuri i dytë ka shqetësuar ata që shpresojnë për një të ardhme moderne dhe tolerante.
Kjo rrugë do të varet në masë të madhe nga Hayat Tahrir al-Sham, organizata rebele që udhëhoqi sulmin në Damask dhe tani po drejton Sirinë.
HTS është e ndaluar si një organizatë terroriste në Shtetet e Bashkuara dhe gjetkë dhe është rritur nga një degë e Al Kaedës.
Udhëheqësi i saj, Abu Mohammad al-Jolani, tha një dekadë më parë se nuk do të kishte vend për pakicat fetare në Sirinë islamike për të cilën ai ëndërronte. Ai gjithashtu sugjeroi se mund të sillte terrorizmin në Perëndim nëse ai nuk tërhiqej nga luftërat e Lindjes së Mesme.
Megjithatë, kohët e fundit, Jolani, i cili tani përdor emrin e tij të vërtetë, Ahmad al-Sharaa, ka pësuar diçka si një riemërtim, duke shkurtuar mjekrën e tij, duke veshur rroba të stilit perëndimor dhe duke përkrahur tolerancën për të gjitha besimet e panumërta të Sirisë. Megjithatë, shumë vëzhgues janë të rezervuar në gjykim derisa këto fjalë të bëhen veprime.
“Unë mendoj se ne duhet të jemi shumë të kujdesshëm ndaj tij”, tha Bilal Sukkar, një bashkëpunëtor i lartë me origjinë siriane me konsulencën e inteligjencës me qendër në Londër.
Ky drithërim shkon për “jo vetëm respektimin e të drejtave të njerëzve që u përkasin grupeve të tjera fetare dhe sektare”, tha ai, “por në fakt duke i parë ata si qytetarë të barabartë”.
Duke parë korridoret e pushtetit të Sirisë mirëpresin një flamur “që tregon prirje islamiste-salafiste” i ka “vënë njerëzit në gatishmëri”, tha Sukkar.
Edhe pse ai nuk mendon se vendosja e emblemës ishte një veprim “i mençur”, ai e sheh atë si më shumë reflektuese të origjinës së rebelëve në Idlib sesa çdo gjë tjetër.
Akomodime të tilla demografike janë një marrëveshje e madhe në Siri, e cila është “shtëpia e një diversiteti të madh të grupeve fetare dhe etnike”, sipas Shkollës Hyjnore të Harvardit.
Rreth 74% e popullsisë janë myslimanë sunitë, 13% tjerë i përkasin sekteve të tjera, si shiitë dhe alavitët, dhe 10% janë të krishterë.
