Armëpushimi në Gaza ishte menduar të fillonte në orën 8:30 të mëngjesit (06:30 GMT) të dielën, megjithatë ajo u shty pak orë duke qenë se Izraeli ende nuk kishte marrë listën me emrat e pengjeve të cilët do të liroheshin.
Familja al-Qidra kishte duruar 15 muaj sulme izraelite. Ata ishin zhvendosur më shumë se një herë dhe jetonin në një tendë. Të afërmit e tyre ishin në mesin e më shumë se 46.900 palestinezëve të vrarë nga Izraeli. Por el-Kidras kishin mbijetuar. Dhe ata donin të shkonin në shtëpi tani që armëpushimi ishte i afërt.
Ahmed al-Qidra i futi shtatë fëmijët e tij në një karrocë që tërhiqej nga një gomar dhe u nis për në Khan Younis lindor.
Më në fund ishte e sigurt për të udhëtuar – bombardimi duhet të kishte ndaluar.
Por familja nuk e dinte që armëpushimi mes Izraelit dhe Hamasit ishte vonuar.
Ata nuk e dinin se edhe në ato pak orë shtesë, avionët izraelitë ende fluturonin mbi qiellin e Gazës, gati për të hedhur bombat e tyre.
Shpërthimi ishte i fuqishëm. E dëgjoi gruaja e Ahmedit, Hanan. Ajo kishte qëndruar në shtëpinë e një të afërmi në qendër të qytetit, duke organizuar gjërat e tyre, duke planifikuar të bashkohej me burrin dhe fëmijët e saj disa orë më vonë.
“Shpërthimi sikur më goditi zemrën,” tha Hanan. Ajo e dinte instinktivisht se diçka kishte ndodhur me fëmijët e saj, të cilëve sapo u kishte thënë lamtumirë.
