Kjo është Gerda Weissmann Klein.
Ajo kaloi tre vjet në disa kampe përqendrimi naziste të ndryshme. Në fund të janarit të vitit 1945, Gerda dhe 4,000 gra të tjera u detyruan të nisnin një marshim vdekjeje prej 350 miljesh për të ikur nga përparimet e forcave aleate.
Në fillim të majit, Gerda ishte një nga vetëm 120 gratë që ishin ende gjallë. Pjesa tjetër - duke përfshirë disa nga mikeshat e saj të fëmijërisë - kishin vdekur nga lodhja, uria, ekzekutimet.
Gerda ishte një ditë larg ditëlindjes së saj të 21-të kur u shpëtua nga ushtarët amerikanë. Me peshë vetëm 30.84 kg, flokët e Gerdës ishin pothuajse të bardha dhe rrobat e saj ishin të copëtuara dhe të zvarritura nga morrat. Ajo nuk kishte bërë dush për tre vjet.
Më vonë ajo kujtoi se kishte parë njeriun që i shpëtoi jetën:
“Unë qëndrova në derën e asaj fabrike dhe e dija që isha e lirë. Pashë një makinë që zbriste nga kodra, me yllin e bardhë të ushtrisë amerikane në kapuç. Dy burra me uniforma të çuditshme u ulën me të, ne na e mori mendja që të ishin amerikanë. Njëri nga burrat erdhi drejt meje, dhe unë e pashë me një frikë dhe mosbesim të jashtëzakonshëm se po shikoja dikë që luftoi për ne. Sigurisht që isha tmerrësisht e frikësuar. E shikova dhe i thashë, ‘ne jemi hebrenj’. U bë një pauzë e gjatë, më pas ai tha, ‘po edhe unë.’ Ishte momenti më i bukur i jetës sime. Më kërkoi të vija me të dhe ma mbajti derën hapur. Ai tani e ka mbajtur derën hapur për 50 vjet si bashkëshorti im.”
Kurt Klein lindi dhe u rrit në Waldorf, Gjermani. Kur Hitleri erdhi në pushtet, prindërit e Klein kuptuan se hebrenjtë nuk kishin të ardhme në Gjermani dhe e dërguan 17-vjeçarin Kurt dhe fëmijët e tyre të tjerë në Shtetet e Bashkuara. Kurt shërbeu në ushtrinë amerikane si oficer i inteligjencës.
Gerda u martua me Kurt Klein në Paris dhe u transferua në Buffalo, New York ku patën tre fëmijë dhe tetë nipër e mbesa.
Gerda u bë një aktiviste për të drejtat e njeriut dhe botoi autobiografinë e saj të titulluar "All Por My Life". Ajo u nda nga jeta vitin e kaluar në moshën 97-vjeçare.
