Sipas të gjitha ligjeve të fizikës dhe probabilitetit, z. Blazh Aleksiq, siç na thotë vetë, duhet të kishte qenë i vdekur ose të paktën i çmendur sot. Kati i dytë i shtëpisë ku ai kishte një apartament dhe një dyqan tekstualisht e ka mbuluar të parin dhe e ka mbushur me copa të tullave, suvasë dhe trarëve prej druri. Në kohën e tërmetit, Blazh ishte brenda, shkruan gazeta kroate "Jutarnji list".
Se si ai arriti të shpëtojë kokën dhe të dilte i padëmtuar është një mrekulli e vërtetë. Por, ai thotë se nuk ishte rastësi - e ka shpëtuar, shton ai, një tërmet gjysmë shekulli më parë, ai nga Banjallukë, të cilin e mbijetoi në të njëjtën mënyrë në vitin 1969.
- Atëherë isha 18 vjeç, sapo mbarova zanatin tim. Ishte tërmeti i tmerrshëm, dhe pastaj pas tij ai u drodh ngapak gjatë gjithë vitit, siç bën tani këtu. Atëherë na mësuan të drejtonim vetëm nën kronizën e derës ose hakr, sepse ndërtesat janë më të fortat atje. Dhe kjo më mbeti në kokën, gdhendur në mua. Kur gjëmoi kjo, kur u shemb nga të gjitha anët, unë kisha aq shumë kohë të hidhesha nën kornizën e derës. Aty pashë ndërtesën duke u thyer - thotë Blazh Aleksić, i cili u transferua në Petrinja me familjen e tij në 1995, pas operacionit Stuhia, duke e ndërruar shtëpinë me një familje tjetër, e cila shkoi të jetonte në vendlindjen e tij.
Qendra e rrënuar nga tërmeti e Petrinjes kroate
Pasi shtëpia u shemb, ai fluturoi jashtë në parkun e qytetit. Atë që mbante veshur atëherë, ai e kishte 24 orë më vonë, dhe pas tij ishte një natë pa gjumë. Ndezi një zjarr me fqinjët e tij dhe u ngroh, dhe për natën tjetër, thotë ai, do t'ia bëjë disi. Vetëm le të mbeten të paprekur fëmijët dhe gjashtë nipërit e tij, të cilët gjithashtu jetojnë në Petrinje.
