Ukraina nuk do t'i marrë me forcë Krimenë dhe Donetskun, ka dy dobësi, ky është plani për t'i dhënë fund luftës këtë vit
![](/media/botasot.info/images/2023/July/02/auto_gfgg1688277416.jpg)
Kryeministri spanjoll Pedro Sánchez, për shkak se vendi i tij kryeson BE-në që nga e shtuna, erdhi për të vizituar Kievin. Një vizitë e lënë në hije tërësisht nga lajmi i publikuar nga gazeta amerikane: William Burns, drejtori i Agjencisë Qendrore të Inteligjencës (CIA), ishte në Kiev muajin e kaluar, siç mësoi The Washington Post, pak para rebelimit të nisur nga Yevgeny Prigozhin, kreu i grupit mercenar Wagner.
Burns është një ish-diplomat, karrierë, në shërbim për më shumë se 30 vjet, ai ishte gjithashtu ambasador i SHBA në Moskë dhe në pozicionin e tij aktual është ideal për negociata të cilat, si ato të sekretarit amerikan të shtetit, nuk duhet të jenë publike. Ato bëhen publike kur duhet sinjalizuar, aleatëve dhe rivalëve, se ka punë aktive në prapaskenë. Kështu, një muaj më parë u njoftua se ai ishte në Pekin/Peking, pas së cilës Sekretari i Shtetit Antony Blinken erdhi për një vizitë zyrtare dhe bisedoi me liderin kinez Xi Jinping.
Washington Post konfirmoi se detyra e parë e Burns në Kiev ishte t'i konfirmonte qeverisë se SHBA do të vazhdonte të shkëmbente informacione për të ndihmuar Ukrainën të mbrohej. "Personat e njohur me përmbajtjen e bisedës", siç i quajti e përditshmja e Uashingtonit, thanë se planifikuesit ushtarakë ukrainas e siguruan Bërnsin se ata, pa dyshim, "do të rimarrë një territor të rëndësishëm deri në vjeshtë; lëvizin sistemet e artilerisë dhe raketave pranë vijës kufitare të Krimesë të kontrolluar nga Rusia; të vazhdojë të përparojë në Ukrainën lindore; për të hapur negociatat me Moskën për herë të parë që kur u ndërprenë në mars të vitit të kaluar”. Një nga mikpritësit ukrainas i tha delegacionit amerikan se "Rusia do të negociojë vetëm nëse ndihet e kërcënuar".
Washington Post vazhdon duke shkruar: "Në përgatitje për vjeshtën, presidenti ukrainas Zelensky dhe bashkëpunëtorët kanë filluar të mendojnë se si Kievi mund të sjellë një ndërprerje të armiqësive me kushte të pranueshme për Rusinë dhe popullin ukrainas". Përfundimi është se mund të mjaftojë përqendrimi i kërcënimit drejt Krimesë - selia shumë e lakmuar e Presidentit rus Vladimir Putin të Flotës së Detit të Zi nga e cila ai mund të projektonte fuqinë drejt Mesdheut lindor - që do të bëhej një objektiv i lehtë për armët moderne perëndimore në zotërimi i forcave ukrainase.
“Duke rënë dakord që të mos marrë Krimenë me forcë, Kievi do të kërkonte që Rusia të pranojë të gjitha garancitë e sigurisë që Ukraina mund të marrë nga Perëndimi, thanë zyrtarët ukrainas”, thanë burimet për gazetarët e Washington Post.
Operacionet e forcave ukrainase konfirmojnë sa më sipër, sepse një drejtim i presionit ushtarak të çon në Tokmak, një qendër e rëndësishme transporti për Krimenë, dhe sipas informacioneve të fundit, forcat e Kievit po ndërtojnë ngadalë, por duket se me sukses një urë. bregun e pushtuar të lumit Dnieper, i cili do të ishte një trampolinë për vijën e dytë të depërtimit drejt gadishullit.
Mund të konkludohet gjithashtu se qëllimi i vërtetë i Kievit nuk është pushtimi i Krimesë, sepse kjo do të shkaktonte shumë viktima, as "çlirimi" i Donjeckut, ku filloi një rebelim i popullsisë ruse-folëse në vitin 2014 me nxitjen e Moska dhe me ndihmën e Wagner. Një skenar i tillë do të përshtatej plotësisht në planet e paraqitura nga diplomatët e vendeve perëndimore, sipas të cilave synimi është ndalimi i konfliktit, lënia e statusit të ardhshëm të Krimesë në negociata pasi të ketë kaluar një periudhë e caktuar (flasin për 10 deri 15 vjet), ndërsa në Donetsk, në organizimin e OKB-së, mbajti një referendum për dëshirat e popullsisë vendase.
Nëse plani i Kievit realizohet, do të vërtetonte se Burns kishte të drejtë në fillim të vitit kur tha se Ukraina ka gjashtë muaj vendimtarë përpara saj. Ai është diplomat, ndaj kjo shifër duhet interpretuar lirshëm. Konflikti i zjarrtë duhet të ndalet nga vjeshta që vitin e ardhshëm, pa presionin e luftës, të mbahen zgjedhje në: Rusi, Ukrainë, BE dhe SHBA.
Ushtria ukrainase është e vetëdijshme se operacioni do të rezultojë në një numër të madh viktimash dhe për këtë arsye po vepron me kujdes, duke shmangur konfliktet e panevojshme. Forcat ruse janë të fortifikuara mirë, madje edhe para fillimit të kundërsulmimit, në natën e 4-5 qershorit, ishte e qartë për të gjithë se do të ishte shumë e vështirë të depërtonin linjat e mbrojtjes. Qendra e gravitetit të sulmit shtrihet në të gjithë pjesën e përparme për të zbuluar pikën ku është e mundur kolapsi i agresorëve rusë, në mënyrë që rezerva të përfshihet me nxitim në aksion: nga njëra anë, për të siguruar krahët në pikën e depërtimit, dhe nga ana tjetër, për të shtypur mbrojtjen përgjatë vijës së kontaktit, për të pamundësuar kalimin e bykut drejt pikës së thyerjes.
Dëshira e Kievit është të shpërthejë në bregdetin e Detit Azov, i cili tani kontrollohet nga forcat agresore, me opsionin alternativ për t'u afruar aq sa artileria mund të ndërpresë trafikun drejt Krimesë në çdo moment. Ukraina ka ende shumë kohë, gjatë gjithë verës, por ka gjithashtu dy dobësi të mëdha: ekspozimin e njësive ndaj sulmeve ajrore së bashku me avantazhin e Rusisë në luftën elektronike.
Kreu i CIA-s, Burns, thotë The Wall Street Journal, pati një rol tjetër të rëndësishëm disa ditë pas rebelimit të Prigozhin. Ai telefonoi Sergei Naryshkin, kreun e shërbimit të inteligjencës së jashtme të Rusisë, për t'i thënë: "SHBA nuk ishte e përfshirë. Kjo është një çështje e brendshme ruse”.
Ishte e rëndësishme të dërgohej një mesazh, sepse Putini, siç mendoi presidenti turk Recep Tayyip Erdogan në korrik 2016, kur ai ishte objektivi i një grushti ushtarak, do të kishte menduar se SHBA dhe NATO ishin pas Prigogine. Meqë është paranojak, ai mund të kishte urdhëruar veprime ushtarake në Poloni pa informacionin e Burns.