Zlatan Ibrahimoviç, Këshilltar i Lartë i “RedBird” te klubi i Milanit, u intervistua ekskluzivisht nga UEFA. Që nga rikthimi te kuqezinjtë e deri tek ambiciet e së ardhmes, tema, të cilave suedezi nuk ngurroi t’i përgjigjej.
Ky është një vit i veçantë për Milani: 125 vjetori. Si po e përjetoni? Çfarë vëreni ndryshe?
Mund ta shihni në klub: të gjithë janë entuziastë. Do të bëjmë gjëra të mëdha për 125 vjetorin dhe kemi planifikuar disa surpriza. Milani është pjesë e historisë së futbollit. Ne jemi vetëm një brez i ri në këtë histori. Dhe duam të kthehemi pas në kohë, e sjellim të kaluarën në të tashmen dhe e përziejmë atë. Këtë përfaqëson Milani. Ne e bëjmë atë nga brenda dhe, natyrisht, secili ka mendimin e tij nga jashtë, por duhet t’i kujtojmë vetes se si ka qenë më parë për të ecur drejt së ardhmes. Dhe ndërsa jam këtu, dua të falënderoj Berluskonin dhe Galianin, sepse jemi të gjithë këtu falë tyre.
Po vendimi për t’u rikthyer te Milani, përse pikërisht ky klub? Çfarë më shtyu të merrja këtë vendim?
Unë besoj në projekt, besoj në atë që përfaqëson Milani dhe mendoj se ndaj të njëjtin vizion me njerëzit që punojnë në klub dhe pronarët sepse duan të bëjnë gjëra të jashtëzakonshme. Amerikanë duan të bëjnë histori, të fitojnë dhe kur vjen puna për të fituar. Unë te Milani ndihem i gjallë, sepse dua të fitoj, do të bëj gjithçka për të fituar dhe nuk do të dorëzohem derisa të arrij qëllimet e klubit.
Cilat është detyra juaj?
Tani punoj për klubin nga një këndvështrim tjetër. Nuk mund të ndikoj apo të jap kontributin tim në fushë, jam duke punuar nga jashtë, por e di se kam ende shumë për të mësuar. Në këtë situatë të re hyj me përulësi, hap pas hapi dhe po mësoj shumë. Ndihem i lidhur me Milanin në një mënyrë të veçantë dhe pas karrierës sime si lojtar po tentoj të bëj gjëra të mëdha me Milanin.
Mund ta përshkruani më mirë këtë lidhje?
Kam luajtur për shumë klube, skuadra të jashtëzakonshme, ekipe të mëdha, por klubi që më ka dhënë më shumë në karrierën time është Milani. Kam qenë kuqezi dy herë dhe e vlerësoj shumë atë që përfaqëson Milani. Herën e parë që isha te Milani, ndjeva lumturinë duke luajtur, dhe herën e dytë më dhanë dashuri, dhe ndihem sikur thjesht dua të kthej diçka.
Çfarë përfaqëson ky klub për ju në nivel emocional?
Jam krenar, i lumtur dhe shumë ambicioz të ndihmoj dhe të jap. Unë nuk jam në një situatë ku dua të marr; përkundrazi, dua të jap diçka në këmbim. Natyrisht, nuk ndihem i frustruar, edhe pse ndonjëherë do të doja të isha në fushë dhe të ndihmoja direkt djemtë, por tani kam një rol tjetër dhe e pranoj që jam tërhequr, kështu që kontribuoj nga një këndvështrim tjetër.
Si po e përjetoni këtë tranzicionin nga lojtar në drejtues?
Unë them, meqë pranova të ndaloja së luajturi, jam mirë. Jam i qetë me këtë vendim, ndaj nuk më mungon të luaj futboll. Kur them se ndonjëherë ndihem i frustruar që nuk jam në fushë, kjo është më shumë për shkak të përvojës sime dhe asaj që mund të bëj. Por nuk është se më mungon të luaj në vetvete. Që kur vendosa të lë sportin, jam në paqe me të. Jam i lumtur, ndihem mirë dhe punoj shumë në këtë rol të ri.
Si është raporti me bashkëpunëtorët?
Kam kolegë të mirë dhe punoj me njerëz të mirë që më ndihmojnë, kështu që mendoj se jemi një ekip i shkëlqyer. Jemi të rinj, të uritur, me ambicie të mëdha dhe me vizion të madh dhe askush nuk ngopet derisa të marrim atë që duam, që është të fitojmë. Është vërtet e mrekullueshme.
Tani që nuk jeni më në fushë, si është marrëdhënia juaj me lojtarët?
Te Milani flasim shumë me lojtarët. Unë personalisht flas shumë me ta, kam kontakte të përditshme. Është pjesë e rolit tim të jem pranë tyre, t’i ndihmoj, t’i këshilloj. Ka dinamika të ndryshme në situata të ndryshme dhe kjo është pjesë e rrugës sime.
E keni përmendur tashmë, por thjesht për të sqaruar: cila është ambicia juaj për këtë klub dhe për veten tuaj? Çfarë synoni të arrini?
Ambicia është të bëjmë histori. Të bësh histori do të thotë të fitosh trofe dhe Milani historikisht ka fituar shumë trofe, kështu që është diçka që vazhdon. Natyrisht punojmë për këtë, por është një punë në progres. Shumë gjëra duhet të shkojnë në vend dhe duhet t’i besosh procesit, sepse punon ndryshe dhe në kushte të ndryshme.
Është projekti i të rinjve pjesë e planit tuaj te Milani?
I kushtojmë shumë vëmendje të rinjve tani sepse besojmë tek ata. Ne duam t’u ofrojmë atyre një platformë ku ata mund të rriten dhe të bëhen lojtarë të nivelit të lartë në Serinë A. Vetëm këtë sezon krijuam Milan Futuro, një pjesë e akademisë sonë. E krijuam këtë sezon sepse besojmë shumë në të. Ne u kushtojmë vëmendje të madhe të rinjve për të zhvilluar të ardhmen dhe me Milan Futuro u japim atyre mundësinë që të luajnë edhe futboll profesionist në Serinë C, që është një sfidë e madhe.
Por zemra e punës suaj është ekipi i parë apo jo?
Sigurisht, prandaj, të gjitha burimet dhe përpjekjet i dedikohen skuadrës. Te Milani po punojmë shumë dhe kemi ambicie të mëdha, siç thashë. Rezultatet duhet të vijnë sepse nëse nuk fiton, nuk merr diçka në këmbim. Këtë vit mungojnë disa rezultate, por ka shumë gjëra të reja në klub. Milan Futuro është i ri, ne po ndryshojmë akademinë, kemi një trajner të ri, lojtarë të rinj. Ka shumë gjëra të reja që duhet të integrohen dhe, kur ato të bëhen, do të fillojmë të fluturojmë.
A është kjo një nga sfidat me të cilat po prisni të përballeni?
Duke parë historinë, Milani është global. Ai është i njohur në mbarë botën; kudo që shkojmë, klubi njihet. Dhe duke parë rezultatet historike, Milani është në krye. Tani Milani nuk ka rënë, por ka pasur më pak sukses në Europë dhe një nga objektivat tona është të rikthehemi në majat e futbollit evropian, sepse Milani i përket top futbollit europian.
Ka receta për suksesin?
Ka, por nuk janë rrugët e shkurtra. Nëse shikojmë futbollin italian, nuk mund ta krahasojmë me atë anglez. Duhet të punojmë në kushte të ndryshme, të jemi më të zgjuar dhe të bëjmë lëvizje të ndryshme, dhe këtë po bëjmë. Qëllimi është të mbetemi ata që jemi dhe të arrijmë në skenën globale, sepse Milani është global.
Çfarë mendoni për Pulisiç dhe Reijnders?
Unë mendoj se Kristiani “Kapiten Amerika” ynë. Ai po bën gjëra të jashtëzakonshme, mund ta shihni se është i lumtur; të qenit te Milani e bën çdo lojtar të lumtur. Ky nuk është vetëm mendimi im; çdo lojtar do t’ju thoshte të njëjtën gjë. Ata kanë një kontekst optimal për t’u fokusuar vetëm te futbolli dhe performanca në fushë. Sa i përket Pulisiçit, mendoj se e kemi rigjallëruar.
Ai edhe jashtë fushës është thelbësor për ne. Sa i përket Reijnders, mendoj se ai është lojtari që është rritur më shumë në një kohë të shkurtër. Ai erdhi nga Holanda, dhe po bën një punë të jashtëzakonshme. Ai është bërë një lojtar i rëndësishëm për ekipin, për klubin dhe për kombëtaren e tij, duke u treguar një lojtar i profilit të lartë. Unë jam shumë i kënaqur me të dy.
Reijnders është gjithashtu i fundit në një traditë të gjatë të lojtarëve të mëdhenj holandezë që kanë luajtur një rol të rëndësishëm për Milanin.
Nëse kthehemi pas në kohë, është treshja historike me van Basten, Frenk Rajkard dhe Rud Gulit, të cilët ishin ikona dhe simbole të Milanit. Lojtarët holandezë kanë një histori të mirë në klub dhe Reijnders ndjen pak presion për të qenë holandez dhe për të treguar vlerën e tij.
Por ai po bën një punë të shkëlqyer. Ne jemi shumë të kënaqur me të dhe ai duhet të vazhdojë kështu. Si çdo lojtar i Milanit, megjithatë, ai do të mbahet mend për atë që fiton. Nëse nuk fiton, nuk kujtohesh.
