Firenze është si Bologna, jo vetëm për afërsinë gjeografike. Asterisku në renditje nuk i sjell fat Interit të Simone Inzaghi, i cili, pas dy muajsh të kaluar duke u marrë me një renditje të mundshme dhe jo reale, tani ndodhet saktësisht aty ku ishte pas derbit: tri pikë larg kryesuesve të Napolit të Antonio Conte.
Arsyeja është e thjeshtë dhe lidhet me humbjen katastrofike të transfertës në Firence, meritueshëm 3-0.
Një novitet në ciklin e Inzaghit tek Interi, që tani, me transfertat ndaj Juventusit dhe Napolit përpara, dhe me afrimin e objektivit, është i detyruar të marrë përgjigjet e fundit nga vetja dhe nga grupi. Kurrë, në periudhën e tij tek Interi, nuk ka pësuar një humbje me tre gola diferencë. Për ta gjetur këtë, duhet të kthehemi në maj të vitit 2019 (Napoli-Inter 4-1), kur në pankinë ishte Spalletti.
Edhe Inzaghi vetë nuk kishte pësuar një humbje kaq të dhimbshme në kampionat që nga viti 2021. Edhe atëherë, gjithashtu ishte Napoli që doli fitues (5-2). Në praktikë, një makth. Pavarësisht gabimit të paevitueshëm dhe të papritur në “Franchi”, në një ndeshje të veçantë për disa arsye, ky Inter ka të gjitha mundësitë për ta kaluar udhëtimin toskan si një rastësi.
Duhet ta bëjë dhe ka potencialin për këtë. Nëse do të arrijë ta shndërrojë plotësisht mungesën e vendosmërisë, zemërimit, shpejtësisë dhe teknikës nga Firence, kjo është një detyrë që duhet ta realizojë trajneri dhe përgjigjet, në mungesë të paraqitjeve të mëparshme konkrete, do të priten nga ndeshja e menjëhershme përballë Fiorentinës në “San Siro”.
Disfata 3-0 është një pikë kyçe, por mbetet të vërtetohet nëse kemi të bëjmë me një natë të keqe të përgjithshme apo shenjat e para të dobësimit fizik dhe mental të lojtarëve kyç zikaltër. Fusha do të japë përgjigjen me disa elemente nën “mikroskop”, duke nisur nga Calhanoglu, i rikuperuar së fundmi, por tashmë protagonisti negativ i dy topave të humbur në mesfushë, që çuan në golin e Kean në Firence dhe të Reijnders në derbi.
Po ashtu, Dimarco, i shuar dhe pa dëshirë në Firence, Frattesi dhe Barella, në një periudhë të lodhjes fizike. Ngërçi vazhdon deri te Thuram, i cili në “Franchi” mori një pauzë për të admiruar lojën e Kean, por që në lojë dhe për fatet e Inzaghit është element vendimtar për t’u pasur në maksimumin e mundshëm.
