Pak ditë para ditëlindjes së tij të 65-të (të enjten e 13 shkurtit), Pierluigi Collina tregon disa anekdota në lidhje me karrierën e tij të lavdishme si arbitër për gazetën “La Repubblica”. Ish-gjyqtari i ndeshjeve, tani president i komisionit të arbitrave të FIFA-s, flet edhe për ndeshjen e famshme Perugia-Juve të 14 majit 2000, kur në “Curi”, nën shiun e rrëmbyeshëm, ai vendosi të luante ndeshjen që më pas i kushtoi bardhezinjve të Carlo Ancelottit titullin kampion (triumfi ishte Lazios së Sven-Goran Eriksson, fitues në të njëjtën ditë 3-0 kundër Regginas në Olimpicos):
“Ajo që ishte sigurisht anormale ishte koha ndërmjet ndërprerjes së ndeshjes dhe rifillimit. Por kushtet e terrenit nuk ishin aq të këqija, ne kemi parë situata më të këqija. Ata që ishin aty shkruanin për këtë në gazeta dhe komentet ishin unanimisht pozitive.
Marrja e një vendimi është ajo që kam mësuar të bëj që në moshën 17-vjeçare, kur fillova të arbitroj dhe është gjëja për të cilën jam më mirënjohës në këtë rrugëtim. Kuptohet që jam i lumtur që kam gjykuar finalen e Kupës së Botës, finalen e Champions League.
Gjëja që bëri vërtet ndryshimin për mua si burrë ishte të mësoja të vendosja në atë moshë. Dhe në vitin 1977, jo sot kur 17-vjeçarët bëjnë gjëra që nuk i kishim ëndërruar kurrë. Drejtoja ndeshjet e lojtarëve të rritur, duhej të vendosja dhe të merrja përgjegjësinë për vendimin. Më ndihmoi të jem njeriu që jam”, ka thënë Collina.
