Mendimi i parë që më lindi ishte, çfarë do që të kapi Dritoni me dorë na surprizon, kjo si me këngët e albumet e tij, por edhe librat e botuar më parë kanë qenë gjithashtu të sukseshëm. Duke e njohur nga afër dhe vlerësuar Dritonin, isha shumë e sigurtë që botimi i ri do të ishte interesant dhe i suksesshëm.
Por nuk e kisha menduar kurrë, që do më tërhiqte aq shumë që në momentin e parë, sa ta lexoja me një frymë. Nuk ndahesha dot nga libri, duke shfrytëzuar çdo moment e sekondë të lirë që ta shfletoja dhe lexoja. E thitha dhe e gëlltita të tërin në kohë rekord.
E lexoja duke ju kthyer jo vetëm një herë por disa herë kapitujve. Lexoja dhe më dukej sikur Dritoni kishte shkruar për mua, dhe menjëherë mendja të shkon që kjo nuk është vetëm historia, përjetimi im apo i Dritonit, por i dhjetëra, mijëra dhe qindra të emigruarve nëpër botë.
Lexoja dhe gjeja vetveten në ato rreshta, lexoja dhe kujtoja e rikujtoja, bëja lidhje analogjike me kujtimet, përjetimet dhe eksperiencat e mia. Edhe pse njihem shumë mirë me Dritonin, dhe kemi folur e bashkëbiseduar kaq shumë me njëri-tjetrin, vetëm leximi i librit më bëri koshiente se sa të përbashkëta kemi, dhe kanë faktikisht me njeri-tjetrin emigrantët, sa larg dhe sa afër janë emigrantët nga këndvështrimi gjeografik, ndërkulturor, emocional edhe ndjesorë.
Duke lexuar librin arrita në konkluzionin, se të integrohesh nuk do të thotë qe ti të ndryshosh, por që ti të gjesh një vend të caktuar në shoqëri, një vend të merituar me identitetin tënd, ku shembulli më i mirë është Dritoni dhe shumë të rinj të tjerë, të cilët janë pionierët e kësaj shoqërie dhe bashkëjetese ndërkulturorore në Gjermani.
Një libër që duhet lexuar nga të gjithë, për të mësuar ku ishim, ku ndodhemi dhe ku duhet të shkohet me politikat e integrimit, dhe pjesë e këtij debati apo diskutimi duhet të jenë pikërisht edhe emigrantët vetë.
Shkruar me kaq shumë ndjenja dhe ndjeshmëri, ku si lexues në kapitujt e fundit ti kapitullon dhe nuk i përmban dot emocionet dhe mallëngjimin!!
Finalja një surprizë për lexuesit!
Edhe mbasi e mbarova së lexuari më futi në mendime, në diskutime dhe në monolog, që rrallë herë e kam përjetuar në këtë mënyrë.
