Muri i Madh Kinez është hapur për turistët më 10 nëntor 1970 si një objekt mahnitjeje për të huajt dhe është tashmë një simbol kombëtar i respektuar.
Historia e Murit të Madh Kinez fillon kur fortifikimet e ndërtuara nga shtetet e ndryshme të lashta kineze gjatë periudhës së pranverës dhe vjeshtës (771–476 para erës sonë) dhe periudhës së shteteve ndërluftuese (475–221 p.e.s.) ishin të lidhur nga perandori i parë i Kinës, Qin Shi Huang, për të mbrojtur dinastinë e tij të sapo-formuar (221–206 p.e.s.) kundër inkursioneve nga nomadët euro-aziatikë.
Muret ishin ndërtuar prej dheu të ngjeshur, duke përdorur punën e detyruar dhe rreth vitit 212 P.E.S. shtrihej nga Gansu deri në bregdetin jugor të Mançurisë.
Dinastitë e mëvonshme adoptuan politika të ndryshme kundrejt mbrojtjes së kufirit verior. Dinastia Han (202 p.e.s.–220 të erës së re.), Dinastia Veriore Qi (550–574), Dinastia Sui (589–618) dhe veçanërisht Dinastia Ming (1369–1644) ishin midis aty që e rindërtuan, përforcuan dhe i zgjeruan muret, megjithëse ata i ndoqën rrallë rrugët Qin.
Hanët i shtrinë fortifikimet më tej në perëndim, Qi-të ndërtuan rreth 1.600 kilometra mure të reja, ndërsa Sui-t mobilizuan mbi një milion njerëz në përpjekjet e tyre mur-ndërtuese.
Megjithëse një pengues i dobishëm kundër inkursioneve, në mjaft pika përgjatë historisë së tij Muri i Madh dështoi për t’i ndaluar armiqtë, duke përfshirë vitin 1644 kur mançutë Qing marshuan përmes portave të kalimit Shanhai dhe zëvendësuan dinastinë më aktive mur-ndërtuese, Mingët, si sundues të Kinës.
Muri i Madh Kinez i dukshëm sot daton nga Dinastia Ming, pasi ata rindërtuan shumë nga muri me gurë dhe tulla, shpesh duke e shtrirë linjën e tij në terrene të vështira. Disa seksione mbeten në gjendje relativisht të mirë ose kanë qenë rinovuar, ndërsa të tjera janë dëmtua ose shkatërruar për arsye ideologjike, të shpërbërë për materialet e tij ndërtuese ose të humbur për shkak të gërryerjes së kohës.
