Beteja e Reading më 4 janar 871, ishte vendimtare në luftën midis mbretërisë anglo-saksone të Wessex dhe vikingëve. Kjo betejë shënoi një moment të rëndësishëm gjatë sulmeve të vikingëve në Angli dhe hodhi themelet për veprime të mëtejshme ushtarake.
Pushtimet e vikingëve të Anglisë filluan në fund të shekullit 8 dhe u intensifikuan ndjeshëm në mesin e shekullit 9.
Nga fundi i viteve 860, një ushtri e fuqishme e vikingëve "Ushtria e Madhe Pagane" filloi bastisjen në të gjithë Anglinë anglo-saksone. Në vitin 870, vikingët, të udhëhequr nga Halfdan dhe Bagseg, e kthyen fokusin e tyre në Wessex pasi siguruan territore në veri dhe lindje.
Ardhja e vikingëve në Reading në fund të 870 ishte një lëvizje strategjike. Reading, i vendosur në qarkun Berkshire, u zgjodh për pozitën e tij të favorshëm pranë lumenjve Temza dhe Kenet, të cilat siguruan një mbrojtje natyrore. Vikingët fortifikuan Reading dhe filluan të bastisnin zonën përreth.
Mbreti Aethelred i Wessex, së bashku me vëllain e tij më të vogël Alfredin, i njohur më vonë si Alfredi i Madh, mblodhën një ushtri për të dëbuar vikingët nga fortesa e tyre dhe të ndalonin sulmet e tyre në Wessex.
Më 4 janar 871, ushtria anglo-saksone nisi një sulm ndaj vikingëve. Sidoqoftë, kampi Reading u dha vikingëve një epërsi të fortë mbrojtëse. Beteja ishte e ashpër, me humbje të mëdha nga të dyja palët. Pavarësisht vendosmërisë së tyre, anglo-saksonët nuk ishin në gjendje të depërtonin mbrojtjen e vikingëve.
Vikingët nisën një kundërsulm dhe forcat e Wessex u mposhtën, duke pësuar një disfatë të konsiderueshme. Mbreti Aethelred dhe Alfred ikën me pjesën tjetër të ushtrisë së tyre, për t’u rigrupuar për betejat e ardhshme.
Në javët pas betejës së Reading, të dy palët u përleshën në beteja të mëtejshme, duke përfshirë atë të Ashdown, ku Alfred udhëhoqi Wessex në një fitore vendimtare. Këto përplasje të vazhdueshme përfundimisht çuan në një paqe të brishtë pasi të dyja palët pësuan humbje të mëdha.
Beteja e Reading theksoi aftësinë taktike të vikingëve dhe vendosmërinë e Wessex për t'i rezistuar pushtimit. Edhe pse një humbje për Wessex-in, qëndrueshmëria e treguar nga Aethelred dhe Alfred hodhi themelet për fitoret e ardhshme, duke çuar përfundimisht në mbrojtjen e suksesshme të Wessex-it nga Alfredi dhe trashëgimisë së tij të qëndrueshme si një nga mbretërit më të mëdhenj të Anglisë.
