Sa herë më humb pena mbrëmjeve të vona
Më bëhet se është shndërru në muzë fluture
Bashkë me mendjen fluturojnë mbi re
Për t'i takue a për tu ba heroinë e fjalës
Këtë mbrëmje nuk mund t'i takoj ëndrrat
S'ka borë për tu bërë ëndërr e vërtetë
Por ka yje që ma ndriçojnë penën kah shkruan
Dhe ka fjalë të bukura që s'janë ma ëndrra
Edhe këtë mbrëmje paskna pasur dyluftim
Betejat për ta çelur Kutinë e Pandorës
Për vdekje rava për tu ngrit në çlirimtar
E di tani se ku e kam fjalën e shpirtit
Cila çlirimtare i fitoj betejat e atdhut të robëruar
Sonte kam bërë lutje të bie borë
Njëqind lutje heroinave për shërim plagësh
Vetēm kur bie borë fluturojmë në ëndrra
Mbrëmjeve të dhjetorit të jenë të bardha
Si muza s e penës kur fluturon ëndrrave
Sonte njeri nga çlirimtarët dola edhe unë
Në dyluftim me shpirtin qenka luftë e madhe
Për ta rujtë lirinë nga tradhtitë e njeriut tonē
Të duhet më dal çdo çast në dyluftim me demonë
Sa vështirë t'i qëndrosh jetës pa plagë atdheu.
EJA SI ÇLIRIMTAR
Vitit 2021
Mos ardhësh si vit rebel
As me coronë e pandemi
I hidhur si pelin jo se jo
As në ëndërr mos eja si fëmijë
Eja si kalorës me plis të bardhë
Të dua për betejat e lëna në gjysmë
Më fitoret e Gjergjit eja si çlirimtar
Kështu me ty edhe unë bëhem guximtar
E di do të me fal kohën e artë
Nëse vertetë do të krijojmë miqësi
Nga pena ime kurrë s'do të ju ndajë
Edhe atëherë kur mbi re krijohen stuhi
Dua të të besoj nëse je vit i shpresës
I fjalës me të bukur që i besohet besës
Veç tradhti mos m'i sjell jetës
Për çdo gjë tjetër i përulëm kujtesës
Sonte e kisha shpirtin e ndarë në dysh
Për Ronin,Kiaren e Arian ah sa larg më rrinë
Kishin frikë nga kjo dreq pandemi
U pamë sikur s'u pamë fare në fotografi
Në rrugëtimin që e nise më ardhë Vti i Ri
Mos eja si vitet dikur të brishta të Evropës
Eja me ëndrra për të udhëtuar të lirë
Mos na mbajë edhe kët vit të lidhur me zingjirë.
TRËNDAFIL I SHENJTË
Ëndrrës ia qava hallin për këtë kujtim
Mbrëmjeve u bëmë miq të shenjtë
Fluturuam edhe mbi re të bardha
Në qetësi takuam perënditë e Ernes
Na thanë për tu bërë emër dielli
Të shndërrohem në aromë trëndafili
Ecim me kujtimet që ngjajnë në hyjni
Kur më flejnë në shpirt krijohen vetë poezi
Veç ty trëndafil të bëra fjalë shpirti
Të ngrita me gotën e jetës dhe të dehjes
Të bëra be e rrfe së të kam edhe atdhe
Dhe tê kam artin ma të bukur të shprehjes
Zgjedhe jetën dhe besoj të vërtetës
Nuk është në ëndërr as edhe përrallë
Kur fjalën e shpirtit për besë ta kam falë
Aeomën e trëndafilit ta kemi për jetë kujtim.
ME PLIS TË BACI
Bac veç me plis vij tek ti në Vitin e Ri
Për fjalën ma të bukur që e deshte liri
Eca për të ju bashkue kohës tënde
Ferrin e Dantes mezi e kalova
Zjarret prekaziane më sjellën pranë
Të njëjtë si ngroësia e diellit tim
Kohën e plagëve e bëra atdhe
E ujita me lotin e dhembjes Doruntinē
Sa të fuqishme kishte besën për perëndinë
Kush ndërroj për nënën jetën për dashurinë
Nëse do të vie si pis pa plis tek ti bacë
Mos m'i hapë portat e kujtimeve tē betejave
S'dua të jetoj në mallkimet të asnjë demoni
Bëhem rebel i lirisë për krahet e mi të prerë
Me dashuritë e mikes vimë me plisa të bardhë
Sot më shumë së asnjëherë të jemi shqiptarë
Nga një gur e vëjmë në Kalanë Prekaziane
Le të dashurojnë brezat e të bëhen zana mali
Të shkruaj per një jetë qendrese
Ah sa më merr malli
Uroj të lindin çdo çast heronjë të fisit
Për t'i fitue betejat me kokën e plisit.
