Edhe shtatë mrekulli kur t'i krijoj
Nuk do më beson as vargu im
Përse edhe pas pesë shekujve
Plagët e jetës nuk paskan shërim
Deri në olimp u ngritëm së bashku arti im
Hero i Venedikut nuk desha të jem
As fajtor për mëkatim e fjalës së dhënë
Me dashuru ia besova vargut kah shkruan
Për ëndrrën time sot haraq paguaj
Ndoshta edhe shtatë mrekulli të krijohen
Në Anatemë të pathënë shumë kam besue
E di Heshtjet vrasin nëse je edhe vet djalli
Në Universin poetik e shkriva jetën e re
Me u përballë me yjet e galaktikës
Sa do më ledhatonte Fishta për Fishtianen
Se yjet tani janë shoqëri e vetme e Ernes
Dhe përjetë mbesin jeta e bukur e engjëjve
Për ta pikturue veten në Pafajësinë e fjalës
Njeriu e di se është Ditar i Apokalipsit
Dhe bën Dialog me vetveten për jetën
Dita e Verës është e shtata mrekulli e botës
Festa pellazge që më s'më ngrijnë acaret
Bëhemi Këngë e pranverës e aromë lulesh
Ku ta di unë Në cilin varg mbes
E di që e kam takue të bukurën e jetës
Dhe e kam ngroh shpirtin me flakë dielli
Në Pëshpëritje drite e gjeta vargun e poetit
Tani më nuk besoj se jam i huaj
Edhe pse njeriu nuk më njeh fare
Mjafton unë t'i njoh njerëzit sa vlejnë
Vet jam veç një pikë ujë n'detin e pafund.
15 mars 2021 AGIM DESKU
THE SEVEN MIRACLES OF THE WORLD
Seven more miracles when I create them
My verse will not believe me either
Why even after five centuries
The wounds of life have no healing
Until Olympus we rose together my art
I did not want to be a hero of Venice
Nor guilty of the sin of the given word
With love I trusted the verse to write
I pay dearly for my dream today
Maybe seven more miracles to be created
In the Unspoken Anathema I believed a lot
I know Silence kills if you are the devil yourself
In the poetic Universe I wrote new life
Meet the stars of the galaxy
How much Fishta would caress me for his girl from Fishta
That the stars are now Erne's only companion
And forever remain the beautiful life of angels
To paint yourself in the Innocence of the word
Man knows it is the Diary of the Apocalypse
And makes Dialogue with himself for life
Summer Day is the seventh wonder of the world
Pelasgian holiday that no longer freezes my frosts
We become Song of spring and fragrance of flowers
How do I know In which verse I remain
I know I have met the beauty of life
And I warmed my soul with the flame of the sun
In Whisper of Light I found the poet's verse
Now I no longer believe I am a foreigner
Even though one does not know me at all
It's enough to know how much people are worth
I myself am but a drop of water in the endless sea.
March 15, 2021 AGIM DESKU
TRANSLATED BY MARJETA SHATRO RRAPAJ
ANA TJETËR E MEDALJES
Ka vite betejat e Anës rrinë nën Titanik
Çelësin e kërkoj për t'i nxjerrë nga errësira
E di se gjendet në plagët që s'kanë shërim
Më duhet ta ruaj në shpirt Kutinë e Pandorës
Çelësin me ia pikturu me fytyrë heroine
Ndoshta një ditë rikthehen zotnat e mi
Me kalue mbi trupin tim plotë dhembje
Me e pa sa është vështirë me qenë luftëtar
Me u ba plagë e plagëve që s'kanë shërm
Lumenjt me i ndalu mos me u mbush lot
As mos me u dëgju simfonitë e krisura
Kur çdo çast na sërvojnë çmenduri jete
Anën tjetër të betejave po e marr me vete
Ta shndërroj në fitore të çlirimtares sime
Nëse i bashkoj dy anët e betejave të ndara
Nisëm për ta gjetur Purgatorin e Dantes
Aty ka mbetur peng Kutia e Pandores
Me i shërue plagët e pesë shekujve
Për me e marr çelësin e jetës së hyjnive
Me u ba çlirimtar i plagëve t'anes tjetër...
MBRETËRISHT
N lutjen e yjeve
Mbretërisht jetohet
Nëse ë ngjajë Ena
Me jetue përgjithmonë
Pa fytyra demonësh
Një univers të ri me e krijue
Në ç'yll me të pa Erna
Kah e ndritë galaktikën.
E SHENJTË
-Lasgushjane
Sa e madhe është Dita e shenjtë
Ç'shenjtëri m'i fal jetës
Njeriut ia fundos urrejtjet
Diku në nënTitanikun kryeneq
Në një ditë të shenjtë
Përqafoj flakën e diellit
Për Ernen digjet jeta
Kryevepër arti t'i bëhet floku i saj
Pranverë përherë të jenë yjet
E di trëndafilat do të çelin ma shpejt
Në këngë dasmash e desha jetën
Unë këngëtari ma i mirë i dashurisë së shenjtë
Eh,vargu im për një çast mu ba jetë arti
Se arti ma sjell vet jetën e bukur
Sa desha të jem poezi lasgushjane
Ta ngrohu jetën me zjarret jasharjane.
DYMIJË VJET DIELL
Dymijë vjet jam rrefye vetëm diellit
E kam dashur mu si lulet e prillit
Djegur jam nëpër zjarr të ferrit
Pse i përkas trojeve të mia të Arbërit
Dymijë vjet fati më lidhi me djallin
Më munguan çdo ditë zotnat e fjalës
Kur një mbrëmje pranë zjarreve të Prekazit
U rrefeva të bëhem edhe unë ushtar i idealit
Ehe unë të kam zotin tim të fjalës
Me u betue si dikur në besë të shqipeve
Sikur Gjergji në shpatë të atdheut
Me e rikthye sërish fuqinë e Prometheut
Mos me ju largue kurrë dritës se diellit
Me të krahasue si herave me lule të prillit
N'besë të Doruntinës me u ba dhembja ime
Lart jeton kur rrefehesh Natës se Zjarreve
Në Prekaz me i shëru dhembjet me dashuri
Dymijë vjet ëndrrova me jetu edhe unë n' liri
Kurrë ma mos me pa tradhtar me sytë e mi
Ferr u bafsha nëse jetoj pa dhembjen për ty.
