Në të njëmijtën pjesë të emrit më hyri fjala
Në legjendë jeton dhe sërish u bë sot legjendë
Një herë në njëqind vjet ajo lind e lirë
Dhe mua ma çel Portën e Dodonës
Në shamitë e çlirimtareve i qëndis kujtimet
Plagët e dhembjeve m'i bëri varg poeti
Shi sjell në shpirtin që s'ka më fuqi
Acarët e janareve kryeneç m'i largoj nga jeta
Se legjendat nuk i zhduk as ferri i Dantes
Në Purgator rri derisa t'i rrëfehem diellit
Edhe Etna sot ndaloi flakën që shuan lirinë
Fjala s'ka faj në çmendurinë e Mikelanxhelos
Njëqind herë Ajkun ia kalon Mona Lizës
Askush si ti nuk e mbajti fjalën e dhënë
Në mijëra vite qytetërimi mbete sërish Ajkun
Me fat jam që të përkas ty legjendë e gjallë.
Welche Kunst hat das Wort
Im tausendsten Teil des Namens drang das Wort in mich ein
Sie lebt in einer Legende und wurde heute wieder zur Legende
Einmal in hundert Jahren wird sie frei geboren
Und das Tor von Dodona öffnet sich für mich
Ich sticke Erinnerungen auf die Taschentücher der Befreierinnen
Der Dichter machte die Wunden des Schmerzes zu einem Vers für mich
Regen bringt zu der Seele, die keine Kraft mehr hat
Ich entferne hartnäckig die Januarfröste aus meinem Leben
Diese Legenden wurden nicht einmal von Dantes Hölle ausgerottet
Ich bleibe im Fegefeuer, bis ich der Sonne gestehe
Sogar der Ätna hat heute die Flamme gestoppt, die die Freiheit auslöscht
Das Wort ist nicht schuld an Michelangelos Wahnsinn
Einhundert Mal übertrifft Ajkuna die Mona Lisa
Niemand wie du hat ihr Wort gehalten
In Tausenden von Jahren der Zivilisation bleibt Ajkuna immer noch
Ich bin glücklich, Ihnen die lebende Legende zu gehören.
Në pritje të Itakës
Itaka po na rikthehet
U çel fjala dhe mori dhenë
Duhet sërish me ecë rrugës së vjetër
Via Egnatia
Për të qenë prijës i pritjes
Kur do të rikthehen të zhdukurit
Me u çel Porta e rikthyer e Itakës
Ndoshta një ditë më rikthehet memorja
Kush na vrau kur e sundonim botën e artë
Sa vështirë edhe sa mirë është me qenë shqiptar
Me i durue zotat që s'më ditën kurrë për njeri
Pas pesë shekujve dje u ndjeva i gjallë
Fluturova para secilës flutur e secilit zog
Me veten s'dua të mirrem para botës fatzezë
Pres lajme se Etna do shpërthejë para Itakës
Cilit t'i lutem të ma ringjallë botën e Romeos
Yjet e kanë udhën të shtruar me ngjyra ylberi
E unë e mat shpirtin me fuqinë e rikthimit të Itakës.
