Kurorës së maleve të Sharrit
ndjeva mall
Freskia e larë në pika vese
shtriu vellon brigjeve të Lumëbardhit
Vorbulla e lumit zëshëm shfletonte
historinè e qytetit muze
Dielli pèrëndonte në pamje portokallie
Hëna bëhej gati me gjithë yje
të mbulonte muret shekullore të kalasë
duke i shpërfaqur bukuritē e mbretèreshès shqiptare
Ecja rrugëve me kalldërm
tek rrjedha e ujit ndalova
Doja ta freskoj fytyrën
t'a ndiej pastèrtinë e pasqyrës së tij
Në shijimin e një gllënjke kujtova një gojëdhënë
Po pive ujè ke shatèrvani
duvakun e nuses do e shpalosë në këtë vend
Bukuritë e përqafuara në këtë qytet
sjellin ëndrrat magjike në krijimin e imagjinatës
dhe romancës së një lumturie të përjetshme.
