Për të gjenden lehtë fjalët
Se është një grua fisnike e rrallë
E gjendshme në nevoja dhe halle
Me zemër të pastër e shpirtin qelibar.
Me dhunti të rralla letrare, poetike
Recituese e shquar, shijehollë
Lëvruese e shkrimtarisë estetike
Me kulturë jete, e mençur dhe me shkollë.
Flora Agolli ia thonë asaj emrin
Ndihem krenare që e kam mike
Ndër veprimtari ma bëri nderin
Për Gjok Doçin, yll i pashuar drite.
Për rrugën e Lurës, ditëlindjen time
Gjithmonë e gjendshme, pa përtesë
Borxh ia kam fjalën, ajo nuk mjafton
Mirënjohjen për t’ia shprehur pa pendesë.
Flora, je një zonjë e shquar, dinjitoze,
Shoqe me vlera që s’kanë të reshtur…
Në kohë ti ke lënë gjurmë që të bëjnë krenare
pse je modeste dhe qëndron e heshtur.
Për ty fjalët s’kanë të mbaruar
Se je një grua me vlera të rralla
Në punë dhe në jetë e papërtuar
Iu fal njerëzve gëzime të bardha…
