Gjithmonë i qeshur, i gjendshëm me gjithëkënd,
Fjalë pak e punë të mbaruar
Në kohën time me dashuri ti end
Pëlhurë fisnikërie nga koha jote e çmuar…
Lurian sedërli, bujar, me besë
I thjeshtë si era që fryn nëpër drurë
Gjithëkujt i jep një fjalë të mirë, një shpresë
lodhet, nuk mërzitët me askënd kurrë.
Ikin vitet, flladet shkojnë e vijnë
Në majë të Kunorës fluturon shqipja
Sa bukur, o mik, të keshë në gjak fisnikërinë,
E bukur është rruga, qoftë ngjitja qoftë zbritja.
Hije të ka heshtja, por më shumë të ka fjala
O Fjalëmbajtës, burrë me sqimë e vlerë,
Në çdo aktivitet më ke marrë mbrapa
Sa herë trokita, ti ma çele tënden derë…
Në çdo veprimtari më ke ndjekur, o mik,
Zemrën luriane ma ke falur me dëshirë…
Me rrënjë e degë luriane kemi lidhur dashurinë
ato vise magjike kemi lindur të lirë.
