N'shekuj t'vjetër, e n'shekull t'ri
Lindëm, jetuam, u rritëm e po jetojmë…
“ N’fund po vdesin, shumica n'varvëri!”...
Ah, varfëri e keqja varfëri
Nuk kishe qenë për pleqë
S'kishe qenë as për t’ri- fëmijë!
Ah, mjerim, o i shkreti mjerim,
Sa fëmija n’Kosove, n'Shqipëri e n'botë
Për ty, dhe n'ty kanë mbete jetim?!...
Mozomakeç, heu mozomakeç;
S'kishe qenë për njerëz, engjuj
por. klshe qenë për dreq!...
Në këtë punë të ndytë, s'kishte pas kurrë ren...
“Me përfundue njeriu, si me qenë një qen!”
N'shekuj t'vjetër e n'shekull të ri
Ajo e vjetra na ishe, e m'je gjithënjë
Për njerëzit egjithë globit duam t’kem liri
Për ushqim, barna e mirëqenje njerëzore…
Që kjo uri e ky diskriminim-avaz i vjetër
Që t,mos vazhdonë më tutje…
Ne duam përgjithmonë, të përfundoi me ty:
E zeza, e mjera, stërkeqja dhe e shkreta varfëri!...
