Dielli lind kah unë
Dhe perëndon në paburrëninë
E fytyrave korbiane të perandorëve të zi
Kaq larg jemi gjetur me fjalën
Kurrë pa u takue tek kroj i vashave
Me shue etjen me ujë Rugove
Tê dielën me pushue me Lahutën e Fishtës
Sa kisha dashur më u ba çlirimtar i Çakorrit
Më e thurë kufirin me emra heronjësh
Mos më falë asnjë pëllëmbë tokë dardane
Pa u shue nga faqja e dheut unë a bajlozët
Edhe legjendat harrojnë kur kemi qenë heronj
Dheut po i zihet fryma nga tradhtitë e kohës
Asnjë fjalë ma sikur nuk i ngjanë ma besës
Të vetmes krenari që bota na di së jemi gjallë.
