Shkrimtari për fëmijë Rifat Kukaj shpeshherë vinte në Drenicën e tij.Në takimet me shkrimatrin në udhët e Gllogocit të kohës,ai rrëfente për historinë,për frymëzimet në krijimtarinë letrare,për Terstenikun,për prindërit dhe sidomos për Nënën dhe vuajtjet e saj për të rritur djalin e vetëm.
Një ditë kur në udhët e kësaj qyteze me baltën e Drenicës,ecnim bashkë me shkrimtarin Rifat Kukaj,aty pari parakaloi një plak i veshur me kostumin kombëtar dhe me plisin e bardhë mbi kokë,shkrimatri e ndalin hapin dhe me tha:
- E shihni plakun e Drenicës që barra e jetës sa ia ka thyer kurrizin,por të fortë në huqet e saj dhe...dëshi të thotë se çfarë po u bën regjimi serb dhe,e përmbylli fjalën:
- Sa të ëmbel që janë drenicakët tanë Skënder ...!Më dhashtë Zoti jetë do të shkruaj një roman më njëmijë faqe për Drenicën tonë,-fliste shkrimatri Rifat Kukaj dhe sërish e ktheu kokën për të parë se si ecte plaku i thyer në kurrizin e jetës...!
Shkrimtari Rifat Kukaj sa shumë e donte Drenicën...!
