E pa mposhtur
Kam mbetur
femër
Heroinë
Çfarë kohe erdhi
Kur s'të duan
Të të shohin
Shkallëve të jetës
Vlerën askush asnjërit s'ia di
Të më çmendin botën time
Janë munduar të ma shkëlin
Dhe bota ime e ofenduar
E fyer dhe e pështyrë
Nga e një "botë" e pa fytyrë
Ti zot si s'ke mëshirë
Përse s'i zhdukë
Nga faqja e dheut
Këto ndytësira
Jeta më ka çelnikosur
Askush s'mund ta gjunjëzoj
Askënd
Koha e djajëve jeton
Por janë të deshtuar
Tw mbetin gjithmonë.
Malli për Ernen
Si acari i dimërit
Malli që ngrin gjelbërimin
Në natyrë
Ashtu malli për Ty Erna
Mua m'i ngrin çdo gjymtyrë
Nga dita kur nga kjo botë
shkove Ti
Nga brendësia e shpirtit tim
U shkëputën shumë gjëra
të bukura dhe u shuan
E në vend të tyre
Dhëmbjen dhe mallin e vunë
Shpirtin me ka shndërruar
në copëza pluhuri
Kur i bartë era
dhe hudhë në humënera
Malli deri në palcë
Për Ty Erna
më ka ardhë
Eh për mua
nuk është frymëmarrje
Çdo frymë kur e marr.
