Elegjia e vjeshtës

Kultura

Elegjia e vjeshtës

Nga: Prof. dr. Avni PRESHEVA Më: 3 shtator 2021 Në ora: 16:47
Autori, Prof. Dr. Avni Presheva

Hekuri I hirtë token e mbulon

Dyert e saj të rënda happen

SI plagët e mia të cilat m`I sollën

Trupi dhe gjakun e maces

DHe kush e di sa e sa here pas kësaj fortese

Unë kam luajtur dhe jam varë me zorrët e saj

Sepse kam jetuar si qen

E qeni si unë është rritur

Nuk e di se a kam pare apo kam ëndërruar

Por e di që kur kam pare

Emrin e emrit tim nuk e kam dëgjuar

As në shpatijet e Vezufit

As te varri në Olimp

Në këtë vjeshtë

Në këtë kohë pa kohë

Sonte e varrosi

Një trim si tjetri

Gjaku I të cilit ka vendosur

Me shkëmbin të përqafohet

Ne gryka madhështrore

Jetën dhe vdekjen ta ndaj

Pa duar

Pa këmbë

Pa dhëmbë

Pa sy

I vetmuar dhe I përbashkuar me veten

I tepërt me vetveten

Me miqtë që janë zhdukur malit

As I vdekur as gjysmë I gjallë

O Zot, o djall

Më jepni fuqi deri në mëngjes

Që përmes këtyre dritareve të thyera

Ta shohë se ku përqafohen jeta dhe vdekja

comment Për komente lëvizni më poshtë
Sot mund të lexoni Shfletoni kopertinat