Ndonjëherë jeta na godet aq fort
sa mendojmë se lulet nuk do lulëzojnë më
Por duhet të ringrihmi të fort të qetë
Të përgatitur qe do shohim lulzime lulesh
Më të bukura se më parë
Mbase pak vonë por në fund kuptojmë
Se dashurinë më të madhe veç nesh
Nuk do ja dhuroj kërkush tjetër shpirtit tonë
Që gjithë jetën e ka kërkuar tjetërkund
Ta duam veten për çdo të mirë që kemi ne si njerëz
Çdo sekond të jetës time mendimi im je ti
Largësinë për ty do ta shkurtoj e ta bej afërsi
Çdo pikë shiu që bie dashurinë për ty ma kujton
Do dëshiroja që pikat e shiut zemrën tënde të mbulojnë
Në ëndrrat e mia çdo natë ty teë shoh
Të përqafuar të dy së bashku ne qëndrojmë
Unë i afrohem zemrës tënde dhe të them me ëmbëlsi
Se të dua zemra ime gëzimi im je ti.
NËSE LËNDOHESH
Nëse lëndohesh shumë
duro thikat e zhgënjimit në shpinë
Duro ironinë e fatit, tradhtinë, pabesinë
Vuaj shumë! Pikëllohu! Ulërit po deshe
Dhe gjakose me thonj fytyrën tënde, sytë, zemrën!
Bëje po munde klithmën e dhimbjes tënde
Një jehonë që buron dhe gjëmon nga shpirti yt
Nga toka dhe jepi liri të shkojë thellë qiellit...
Pikëllohu, ulërit, qaj sa të duash, qaj shumë
Qaj pa pushim, qaj me ngashërim
Por, kur herët a vonë të kesh pushuar
Kur më në fund të jesh çliruar
Kujdesu që kurrë të mos e kthesh kokën pas
Dhe kurrë të mos shkelësh mbi të njëjtat gjurmë
Kujdesu që kurrë të mos vuash, ulërish, klithësh
Pikëllohesh dhe qash më për të njëjtët njerëz.
MBRËMË MË FOLEN YJET
Mbrëmë vonë më folen yjet
Që natën të më bënin shoqëri
I thash për ju që më zhgënyjet
"O mbase janë zhgënjyer nga ti".
Këtë të fundit yjet ma thanë
Pranoj edhe unë mund ta kem bërë
Pa pakt e pa fjalë dakord ramë
E më shoqëruan një natë të tërë.
Kur në mëngjes zbardhi dita
I vetëm u gjeta unë në agim
Sa shumë diellin unë e prita
I vranët gdhiu dhe qielli im...
Si ka mundësi e pyeta veten!
Të ikin të gjithë, pa fjalë e dialog?
Kush mua sot ma shpjegon jetën?
Që nesër unë mos të zgjohem me lot.
NJË DRITË NGA QIELLI
Nuk gjeta përgjigje për çudi
Sado që fola, e brohërita...
Papritur qielli lëshoi një dritë
Doli dielli, s'kish më re t'grijta
“Është çështje kohe”
m'kish thënë dikush
Mjafton të kesh pak
më shumë durim...
Njeriun nga njeriu
nuk e largon dot askush
E kjo gjë nuk ka nevojë për diskutim
U qetësova e qesha me vete
Si është ndërtuar kjo jetë se di
Janë të vështira disa momente
Por duhet vetëm pak filozofi
Nuk them të bësh zbulime të reja
E as të kërkosh të fluturosh në hënë
Mjafton të mos kapemi tek e vjetra
E drejtim të keqes mos me i dhënë.
Momentet dhe ditët janë të shpejta
E ne ringrihemi më shumë se ç'kemi rënë
