Si ajri e tërë gjithësia,
dritë e bëri Perëndia!
U shkri n’votër si qiri,
alarmojë Botën për liri!
Gjeni tij prap u shtua,
besnikria s’la kurrë për t’u shua!
U përtri n’emër t’parit t’njerëzisë,
me emrin e Perëndisë!
T’pellazgo, iliro t’shqiptarisë,
u fuqizua me besën e Zotit!
N’frymën e beut t’Kastriotit
U përjetësua trimi n’amshim!
u gjallëruar n’vendin tim!
Shkëlqej ndër ne dritë,
për popullin lindi e re ditë!
Ca donë prapë për t’shpëtuar,
si më parë që kishin tradhëtuar!
Tradhëtia s’mund trimit t’i humbi farë,
as atëherë as tani pët t’parë!
Faqezitë n’tinzi n’peshore matën,
nuk sjellin ditë por bijnë natën!
Kështu na ndodhi me votë n’shtet,
matrapazët tradhëtuan apet!...
Kryetar bëhen n’qytet...
