Nëse fjala ka mijëra vite jetë
Fjala ime për ty rron edhe përtej të shenjtës
Ti vitet i more ngado që shkoje
Sëcilit ferr nga një emër ia lë kujtim.
Sa shtrenjtë e pagove shenjtërinë e tokës
Pa pasur asnjë çast të merrem me kohën dhe bukuritë e saj
Rrëmbeva lapsin për të kërkue të jem a mos të jemi dëshmitar i hyjnive
Çfarë më duhen çmimet e jetës ,nëse ia vjedha shpirtit guximin e saj.
Në një mijë vite kthe njëherë nga jeta e trazuar protestash
Kam për t῾i pushtuarr çdo lloj libri për të dashuruarit në ekstrem
Kaq të lehta më janë dukur piramidat e Keopsit dhe shumë faraonve tjerë
E kisha në mendje dhe në zemër jetën aty ku e gjëja një dritë nga drita e hyjnive.
Tokën mëzi e shpetova ,ku edhe sot e ruaj si dikur para Krishti
Luftë i thenqin nëse nuk vdiqa prapë për këtë tokë të artë
Jeto më fjalën lutje , dhe një nga një nëtët dikur i numëroja varre
Nuk ka vdekje për fjalën në asnjërën kohë që unë dua ta jetoj.
29 Korrik 2014 @DESKU
