Tokë renke,,
qiell gjymo,
bjeshkë vajto,
trishtim po përhapet
gjithëkoh.
Sot po dihet,
nesër kush e din?
Pasnesër do të jetë vonë,
çdo gjë,
mund t’merrë fund përgjithmonë.
Zgjohuni nga gjumi !
O ju t’mjerë,
lerni ëndrrën e parasë,
ajo është tmerr,
I’u thrret Atedheu!
Thoni se e doni ,
siq thoshit atherë,
paraja ju ka vërbu,
iu ka shndërruar n’ferr,
keni harruar komb e Atdhe,
gjuhë e kulturë,
amanetin e Skendërbeut,
për t’i dalur zot Atdheut!