Sa t’ketë diell do t’kesh flamur!
Si dashninë në përgjithësi,
kam atdheun ku t’gjej ty!
S’mund të humbësh assesi,
ty t’kam n’zemër në shtëpi!
Jo s’harroj edhe pas prehjes,
forcë e mirësisë për ty shpërthen!
N’shkrim n’këngë do t’jesh e ndehjes,
shpërthen zjarri qetësi t’heshtjes!
Gëzohu, gëzohu s’do vdesish kurrë,
do t’kesh n’duar këtë flamur!
Këtë flamur që t’la i pari,
mbajte n’duar djalë pas djali!
Ty t’bekoi tokën Zoti,
t’solli heronjë si Kastrioti!
N’dashninë time je me atdhen,
je n’mbrendësi me mëmdhen!
Do t’jetosh s’do vdesish kurrë,
sa t’ketë diell do t’kesh flamur!
