Muza e poetit
===========
Poezia është një lule
Në kopshtin e poetit
Lule në fusha të blerta
Me kolorit të vetin.
Lule lloje të ndryshme
Me erë të shumta fare
Të rritura nëpër vazo
Të mbajtura në dritare
Në ato lule bletët
Përherë e shuajn mallin
Ndalen te më të bukurat
Dhe aty marrin nektarin.
Secili nga ne që shkruajm
Kështu e bëjmë vargun
Për lulet tona -poezi
Me shkronja ia japim hakun..
Lulëkuqeve të lirisë
=============================
Si kopshti me lule,
lulëzon në çdo pranverë.
Aromë të këndshme ke,
si trëndafili me shumë ngjyrë.
Rri lulëkuqe e bukur,
nuk të këput asnjëri.
Ju ujisim me buzëqeshje,
na dhatë jetë, na bëtë liri.
Pushoni të qetë,
në kopshtin që ndërtuat vet.
Do të jemi të pëkushtuar,
t'ju kujtojmë për jetë.
Erë e bukur e lules sime
===================
Sikur flladi n’puhizë mëngjesi
N’përqafim me njat freski
Me gjelbrimin në mes të verës
Na ngrohë zemrat mua dhe ty
Je një lule në kopshtin tim
Me një aromë të këndshme prore
Në ç’do stinë ,dimër e verë
Përherë erë lule më dhurove.
Kalojnë ditë , stinë e vite
Ti asnjëherë nuk ndale erën
Ç’do ditë të bukur ma bëre mua
Përher me ty e ndjejë pranverën.
Erë e bukur e lules sime
Që nuk vyshkesh asnjëherë
Sa të jemi në këtë jetë
Ti prap mua më sjellë pranverë..
