Të dielën s'deshi nëna të më pagëzoj ndryshe
Veç me emrin e agimit Për një ditë të re me fat
Nga ai çast hijet e zeza i verboi drita e diellit
Këtë ditë pagëzimin e emrit e nisa në Durrah
Dëshmitar rrënjësh t'mia pellazge kam shumë
Homeri tërë dritën fliste për ta pa Zeusi
Vetëm në dritën e fenerit shihej jeta pellazge
Bota çmendej pse jetonte Besa e Konstandinit
Doruntinë ishte koha ime e ferrit dhe lirisë
Dhe tani jetoj për dashurinë e mbretëreshës
Që pati guxim të më pagëzoi me emrin Agim
Nga fundi i Titanikut më nxori urata e nënês
Sot i ruaj shumë kujtime të jetës e për jetën
Më ato të ferrit ia kam lënë vetë ferrit të zi
Ato ma të bukurat çdo ditë ia fal vargut të ri
Eh,poezi ç't'i fala të gjitha dashuritë e mia ty.
