Jam udhëtare e jetës së vetmuar
Eci rrugëve të botës së panjohur
Shkeli mbi gjethe dhe baltën e lagur
Në krahëror e mbajë barrën e m'plakur!
Sa e sa herë mbi këtë urë kalova
Poshtë gumëzhinte uji gurgullimë
Mërgimtare në rrugën e humbur
Në udhëkryqin e ngelur të pakthim
Mbusha zemrën me durim të madh
Rrugë e gjatë nuk di se ku më shpije
Im zot lutjet bëra tek fuqia e jote
Të më mbrojë me diell e të mos jem nën hije
Mbi shpatulla të forta edhe mbijetova
Shpesh nga dhembjet dhëmbët i shtrëngova
Por krenare me ballin e hapur
Asnjëherë askujt s'ju dorëzova
Rrëxuar e ngritjesh dhembjet i kalova
Në heshtje sfidat i munda gjithnjë
Mund të jem e varfëra e kësaj bote
Por shpirtin tim s'mund të ma vret njeri.
