Qiri në errësirë…
shpirti në vetëmi!
Spenzohen për Ndriçim,
vetë tretën n‘amshim…
Shpërblehën me përjetësi…
dritë bëjnë për njerëzi!
Askush mos t‘i harrojë,
se s’fundi do‘t psojë…
T‘kemi gjithmonë n’mendje…
për të mos gabuar!
Po s‘na shkojë mendja te Ndriçuesit;
kemi për t‘u përvluar…
Vuajtjet e atyre deri në amshim…
lehtësim i ndëriçimit për t‘arritur n’qëllim!
Madhështinë e shpiltit e krijon mbrendi…
për qetësinë shpirtërore është Liri jashtësia!
Çdo kah që bredhim sillemi rrotull kot…
harrojmë etritë tanë e’t mdhëruarin Zot!
Vetëm n’atdhe je i lirë te shtëpia…
rrugë e pakthyer është or vëlla Liria!
