Dikur kur u njoftuam
Me Filan Fistekun
Gjithënjë më thoshte
Ta hongsha bistekun
Këto fjalë dhe të tjera
Prore duke i dëgjua
Më bindi –“mashtroi”
Më mori edhe për grua
Gjithëçka me kujtohet
Nuk i harroj dot kurrë
Bukën më premtonte
Do e marrim në furrë
Këto e kujtime të tjera
Akoma në mendje ruaj
Por nuk kaloi shumë kohë
Më detyroi edhe të gatuaj
Shumë e shumë kujtime
Vërtet më ishin mbjellë
Kur një fije të bistekut tim
E kishte gjetur në gjellë
Ishte qime nga bisteku
Qime zonje e jo mace
Nuk dyshoja në burrin
Ai ishte kokë tullace
Ndalu e mos u nervozo
Vërtet nuk po të ka hije
Vet dikur ma ke thënë
Bistekun ta hongsha fije-fije