Mos mu ligshto o Çun Lajqi
Se s'ka shtrat që të mbanë gjatë
As s'ka limë që të topitë
Siç e thua përherë ti o kreshnik
Je i njati fis i kreshnikëve
Në log të burrave jam mësue më t'pa
Kah m'i shtrinë për tokë bajlozët e detit
S'je për shtrat as për shati o Çun Lajçi
Ah o mendje e hollë
Ende di me dredh e mê zhdredh
Deri në kup të qiellit më e shalue atin
E dikujt më ia shalue nanën e dikujt atkinë
Pash perëndinë o Çun
Mos më ligshto edhe mua
Se ta paqa borxh
Kanë më të dhanë çmimin
Hero i ditëve tona
Një vetêran i rrallë që s'mbahet mend
Në këto troje
Në krejt kah folët e knohet shqip
Pasha besën sa njëqin gjeneral vlen
Bile disa bajloz veç në njanën rrotë i mban
E tjetrën e flladitë në Veri të Mitrovicës
Pa e shtramue kapuçin e bacit Isë nê Vlorë
Tybe e treqin tybe edhe njëqind vjet kanë më kalue
E këso vargje që m'i do shpirti s'kam më i lexue ma
S'po muj më u ndal veç me këta rreshta
E di se për më shkrue për ty duhet me hy n'mal
Êshtë vapë e madhe kam frikë nga zjarrët
Që kanë nisur e po kallen malet e Ballkanit
Ndoshta ia kanë ndez fitilin Open Ballkani
Kur as lutjet për shi s'po na dëgjohen
Eh Çun borxh t'i kam këto fjalë të zemrës
Se recitove në promovimin e tre librave të mi
Me të mirë ndoshta s'muj ta kthej të mirën tënde
Por mos u ban mërak se as me të keq jo se jo
Kah deklamoje vargje sa më bane për vete
Më i dashtë poezitë e mia edhe ma shumë
Çohu bre bac se ti di veç me ba art
Po ta jep fjalën se kur të del nga spitali
Kam me e vazhdue më e çëndis poeznë për ty
Veç mos gabo më u ligshtue e më harrue më marr frymë
Nuk të foli për disa ditë veç të përqafoj me lot shpirti.
