Nuk dua të rri së më zihet fryma
Dua té shkoj aty ku unë u linda
Të flas me lule
Të flas me bagëtinë
Me shtëpit e vjetra
Aty ku gjëja rehatinë
I dua të gjitha stinët e vitit
E dua pranveren ku pemët mugullojnë
I dua zogjtë që tërë ditën cicërrojnë
E dua verën plotë gjallëri
Nëse mund të kthehësha
O sa kam zili
Për vjeshtën s`po flasim
Ajo bën mrekulli
I vjelim frutat një e nga një
Edhe dimri është i bukur
E ka shijen e vet
Rrëshqasin fëmijët
E bëjnë dardoleca
E dua mëmëdhenë
Unë e ngrata
Një pershëndetje
Nga mërgata
Kjo është e para.
LULJA E MBIJETUAR
Lulja e mbijetur
Pa shumë vite kanë kalue
Ti pa mu si ke jetu
Të dashta shumë
Të mbolla të ujita
Mbete aty ku ishe
Por nuk më tradhtove
Të gjeta e të mora me vete
Tashmë në mërgim
Po jetojmë së bashku
Sikur të ishim mbret
Ta dua aromën
Të dua ty
Do të jetojmë bashkë
Të dyja për bukuri.
