Burbullon si ujët e vluar
Prap sillesh në vendin tënd
Nuk shterresh asnjëherë
Sikur burimi i lumit drin
Vallëzon si valët e detit
Kur era fryen ngadalë
Turbullimat nuk i duron dot
Ngrihesh me vrrull në këmbë
Prap qetësohesh në shtrat
Sikur në dashurinë e parë
Frymën ta dëgjoj më lehtë
Mu si gjaku im i nxehtë
Pusho shpirt ngadalë
T'a këndojmë këngën tonë të parë
Vallën e lozim së bashku
Sikur damarët e gjakut tim.
DRITË
Ishe atje në fund të detit
I strehuar në mes gurëve
Unë vija për të prekur
E ti u largoje edhe më shumë
Dhe merrja frymë thellë
Duke menduar që tu afrova
Por sikur një magji e ëndrrës
Nga gjumi u zgjova
Urova te të kem afër
Të luta mos u largo më
E urrej errësirën aq shumë
Pakëz dritë ndoshta e do ky shpirt
Erdhe kur nuk të prita
Atëherë kur e pranova ërrësirën
Më preke ngadalë në sy
Unë do jem gjithmonë me ty
Ah ,dritë sa më gëzove
Edhe bota më dukej flori
Në gji do të ruaj tërë jetën
Ti në mua e unë në ty.
FLAS ME VETEN
Më dhemb shpirti kur dikush largohet nga unë
Edhe pse ndoshta e njofta për një kohë të shkurtër
Ideja që ai person nuk do këtë më bisedë
Ose thjeshtë një telefonatë
Mua prap më dhemb shpirti
E urrej veten shumë herë
E them pse unë duhet të ndihem kaq keq
Edhe për ata persona që nuk janë sjellur mirë me mua
Vështirë e kam ta akceptoj çdo largim nga jeta ime
Me vite kam mendu ta ndryshoj këtë dobësi
Por ende nuk ia kam arritur
E kam provuar t'i kujtoj gjërat
Edhe sjelljet e kqija të atyre personave
E mu deshtën shumë vite për të kuptuar
Që të tillët më mirë mos t'i kisha njohur kurrë
Edhe ngadalë kam arritur të mos ndjej atë dhembje
Sikur që ishte në fillim e kur t'i kujtoj
Jam më se e vetëdishme
Që më mirë që nuk jan pjesë e jetës sime
Janë të pakët ata persona
Kur e them këtë i falem Zotit
Nuk e di ku është problemi
Të unë që dua pa hile e në mënyren më të sinqertë çdo person?
Ose nuk jam në gjendje ta dalloj dreqin nga e mira?
Ose ose pse besoj shumë
Duke harruar se sa gjënjeshtar janë në këtë botë
Një e kam kuptuar nuk mundem të jem ndryshe
Sepse nuk do jem unë atëherë
Kush e kupton shpirtin tim
Më rri afër për atë që jam
Të tjerët le ta vazhdojnë rrugën
Që mua nuk më përketë
Dëshiroj të jem më e fortë
Të mos derdhi lot për askënd
Të mos më brengosin hallet e të tjerërve
Të bëhem shoqe që dëgjoj shumë
Por kurrë nuk flas për veten
Ta dërgoj në dreq të mallkuar ai që e meriton
Që mos të fali më as në gabimin e parë
T'i them secilit atë që e meriton
E jo të tkurrem në vete që mos ta lëndojë unë dikë
Ta dua veten më shumë se askënd tjetër
Mos t'i dëgjoj fjalët që sillën të kota
Ta jetoj jeten vetëm ashtu siç ma thot shpirti im ...
E di që janë të vështira t'i realizoj në kokën time
Po më duket e vetmja rrugë që secili nga ne ta kaloj
Për të qenë mirë me veten edhe me shoqërinë
Uroj që të më mbetët një mësim për mua
Ndërsa shpirti im të jetoj ashtu sikur e meriton.
