Shikojnë t’këqiat edhe t‘mirat,
mrekuitë dhe çudirat…
Mrekullitë sytë që krijojnë,
Botën e shikojnë…
Shikojnë n‘afërsi dhe n‘largësi,
s‘bashku dytë bëjnë fuqi…
E ndihmojnë shoishoqin sa më s‘ka,
siç ndihmohën vëllai me vëlla…
N‘afërësi janë t‘pandarë,
rrënjët kanë dytë në një arë…
Korigjojnë pa ndërpre,
njeri tjetrin kurrë se sheh…
Perëndia ndriçim ju dha,
mirësi tjerëve për t’ju bë…
Bukuritë përmes shikimt i madhërojnë,
njeri tjetrin kurrë se shikojnë…
Pamje e bukur i vejnë n‘shkëlqim,
nga mendja sytë nxjerrin ndriçim…
Nga errësira sjellin dritë,
mendjen ndihëmojnë për çdo ditë…
