Populli po e qanë, se si dikur e vranë?!
Na ndodhi trishtim e tragjedi e ranë
Fatkeqësisht, jo njerëzisht e kombtarisht
Ushtarin e UÇK-së, që dikur e vranë
Nuk po dihet kush, e si e vrau pabesisht?!...
Nga kjo dhimbje e ngulitur fort në shpirt e mendje
E gjithë familja, të gjithë kombi, populli po e qanë!
Cilido që e qëlloi, e ngriti dorën e krimit mbi te
Çoftë edhe i ashtu quajtur shqiptar e vëlla
është i njëjtë me gjak të keq, por edhe me vepër
krejt si hasmi ynë, që në botë më të keq s’ka
Zoti e natyra, mos e lashtë pa e vra!
Po thonë:Deri kur do jetë kështu?...
Po pyet mendja e shëndosh e njeriut
Oh, sa terr, krejt zi e tmerr!
Sa trishtim e dridhje truri, që s’gjen qetësim!
Sa tradhti e tragjedi, dhe sa keq, për dreq!
Vrasjet te ne ende po na vazhdojnë…
Akoma jo njerëzisht, mjerisht e fatkeqësisht
Atyre që kësi soji veprojnë: Turp, turp ju qoftë!
Për ushtarin tanë, Ata marrja në varr i mbuloftë!
