Korriku, ky muaj i të korrurave
Vizatohet në mendjet njerëzore,
Qoftë për nga klimat tropikale
Si dhe për katastrofat natyrore.
Pyjet po digjen, deri tek rrënjët
Mbeturinat bëhen shkrumb e hi,
Natyrisht, prapa këtyre dukurive
Qëndrojnë edhe shirat me stuhi.
Vërshime e shtrëngata gjithandej
Vërsulen furishëm me rrëmbim,
E ballkanasit me mendjen top
Bëjnë gara mes vete në armatim.
Me sy e vesh, të strukur në lesh
Të armatosen e kanë parësore,
E ne të papërgatitur si çdo herë
Do t’i presim stuhitë natyrore.
Sfidat ndaj armatimit modern
Ecin duke harxhuar para dhe energji
U panë armët, sa na dolën në ndihmë
Gjatë periudhës së keqe në Pandemi?!
(Ilustrimi marrë nga interneti)