Në rrugë me gjëmba kur jam nis,
Sa shumë sene në mendje me janë
katandis, kam dasht mu shpreh,
Po ni fjalë skam pas me kanë me qitë.
Ahh rrugë e rand kjo ish kanë,
Zemra prej vendit don mem dal,
Sa shumë me vetën unë kam fol,
kjo rrugë me gjemba sa m’ka lodhë..
Ahh rrugë e trishtë, për ku jam nisë,
Veq me zotin, e dur të vetmisë..
Për një shpresë, e një deshirë..
askujt pa i thanë as lamtumirë.