Valentini, Romeu, Xheku e shumë të tjerë...
Duke sakrifikur për dashuri në vende të ndryshme
Pa i kursyer as jetët e tyre me shumë vlerë e nder
Kishin pas vdekë dikur këta që të gjithë:
Për dashuri e me dashuri për herë...
“S’i duket të gjithëve na lidhë diçka e fortë , me ata të ri”...
Gjithashtu, edhe Ne dikur më heret ishim bukur kreativ
Që kishim e rrinim me shumë shokë të mirë në rini
Drejtën me j’ua thënë: “Komplet ishim s’i fort naiv “
Dhe n’këtë drejtim, “ishim si axhami, dhe s’kishim fort njohuri”...
Mirëpor mandej më vonë, duke shkuar si kah pleqëria...
Diqysh si kurgjysh, po na merrën ment “nga mëria e gjelozia”
"Njëtrajtshëm po themi tani:Sikur ta kthenim kohën e vjetër
S’kishim me lanë n’ara pa i marrur, asnjë shalqi e pjepër”...
Thonim dikur: Një ditë që të gjithat, doti mësojmë e kërkojmë
Të mos na mbetët merak, n’këtë jetë të rreme asgjë e jonë...
Për hirë të mirësisë, fisnikrisë, bukurisë e dashurisë tonë
Që komplet ndoshta një ditë, pa asnjë mëdyshje as hamendje
Me shpresën e besën, që do na vdes siç thot populli e fundit:
Për t’i mbajtur, kujtuar dhe ruajtur të gjitha në mendje..?!”.
