Ai deshi një copë diell
Një copë tokë
bukë e ujë
Që aty të jetojë
Fatin e lidhi me të gjithë
Ai deshi të jetë mik
Të jetë Zot për vedi
Ai jetoi me nënën
Kërkoi liri shpirti
Tjetri shtrydhi gurin
Trusi gryken e topit
Mbylli jetën
Nëna i Tha;
Nëse vritesh bir
Plumbi në shpinë
mos të zë
Atij tregoi ballin
Gjoksin
Por
Mos vrajë
E mos vrit
Me plumb-shpine kurrë
Ai nuk ishte nënkëmbëz
Ishte urë e gurë
Ai u bë përmendore
I vdekur flet.