Kërcejnë gishtat
Raketë përpjetë,
Me një qëllim
T’i prekin retë.
Çohen se munden
E kanë dëshirë,
Për t’i çjerrë
Maskat n’fytyrë.
Pastaj natyrshëm
Hidhen për ditë,
Si dy shigjeta
Që hapin sytë.
T’i hapin sytë
Klasës noprane,
Që t’i fut duart
Poshtë në organe.
Për më shumë atyre
Që sillen si mundës,
T’i futin gishtat
Në bira të hundës.
T’ia bëjnë me dije
Për atë që tha :
- Nesër kush e di
Do t’ngelin pa ta!
Pse zbrazen kobure
Fjalët pa nevojë?
Shpesh kemi ngelur
Me gishta në gojë!