Mos pyet ku ika dhe ku humba
Jam aty ku do e gjej veten
Dhe do e dua atë ashtu
Siç ajo me prezentoj me vetën e saj
Mos me kërko nëpër humnera
Se e zhytur isha e fundosja
Me erdho nga ti
Kur unë kthej shpinën
Jam në luftë me vetën time
Mos u bëj shpatë me dy teha
Rrugën që e nisa
Unë jam e vetme
Se krenarinë s’ma dhe ti
As s’ma merr
Atë e fitova unë
Më pëlqen të rri vetëm
Dhe në distancë sepse
S’më pëlqejnë vendet ku
Unë nuk respektohem
Ika nga secili vend pa kthyer
Kokën mbas sepse pas meje
Mbetet gjithmonë e kaluara
E para meje me pret krenaria
Dhe repsekti ndaj vetës.
