Vashat e Dukagjinit
Ato vasha të reja,
Të bukura e të zjarrta
Me gushoret e arta
E me flokë të gjata,
Ju përkunden gjinjt
Me thithkat në maja,
Si bombat e luftëtarit
Kur zhdirgjet prej malit.
Mes valëve duke valuar
E mbanë vet timonin në duar,
E thjeshtë dhe e ndritur
E buzëqeshur e lumtur,
Syri i saj s’ka më turbullim
Një dikush kot veshët ia mbush
Duket si fontanë me plot shkëlqim
Dhe si rreze dielli që del në Dukagjin.