Kur zoti i ndau gjuhët
Shqiptarët shkuan me vonesë
Zoti ju tha nuk me mbet gjuhë tjetër
Po ua jap gjuhen time shqipe!
Njërën ndër gjuhet
Më t ‘vjetrën
Më t ‘ëmblën
Dhe më t ‘bukurën n ‘jetë.
Nuk ka gjuhë më t ‘bukur
Se gjuha shqipe
Për t'ju lutë t ‘mirave
Dhe për t'i shërbyer njerëzimit
Për t'ia ndriçuar rrugën
T ‘ardhmes dhe zhvillimit.
Me t ‘drejtë thuhet
Se gjuha shqipe
Është gjuhë profetike
Për herë t ‘parë
N ‘këtë gjuhë
Kanë komunikuar
Hava dhe Ademi
Krijuesit e njerëzimit
Dhe species
Se parë t ‘njeriut
Që ia dhuruan
T ‘folmen shqip
Me t ‘cilën
Krenohet kombi ynë
Trim,
I urtë,
Bujar dhe fisnik.
