Koha kalon
Kujtimet mbesin
Si shumë xhevahir
T' nxjerrë nga ujët e detin n' zallë
Që ta kujtojnë t ‘kaluarën
Edhe duke fjetur n' gjum..
N ‘këtë fshat
Dikur punoja si mësues
Aty me kanë mbetur
Ditarët e nxënësve
T ‘cilët i doja aq shumë.
Për këtë fshat
Dhe popullatën e tij
Ruaj ndër kujtimet
Më t ‘mira
Ishin popull bujar
I shquante mikpritja shqiptare
Bukë e kryp e zemër bardhë..
Kur punoja n ‘këtë Vatër t ‘arsimit
Drejtor shkolle e kishim
Një pedagog të devotshëm
Deputet i LDK-së,
N ‘parlamentin e Kosovës
Profesor i gjuhës shqipe
I burgosur politikë
Eqrem Destan Kryeziu .
Pas 50 vitesh
Kur e vizitove
Kishte ndryshuar
Pagarusha aq shumë
Rrugë t ‘asfaltuara
Një shkollë moderne
N' një vend plotë me lule dhe gjelbërim
Shkëlqente Shtatorja
E Nexhmije Pagarusha
Ikona e këngës popullore shqip
Kur bëhej krahasimi
Me të kaluarën
Zemra me mbushej
Plotë dashuri
Dhe gëzim.
