Derdhën fjalët n’qoshe e n’shesh
Pse kështu njerëzimi ka lëshuar lesh,
Pamjen e figurës së vet e mbulon
Leshi si lesh njeriun nuk e ndryshon.
Leshi rritet kudo në trupin e njeriut
Sikur bari që rritet në kodra e livadhe,
Aty zhytën e rritën mikrrobe pjellore
Që shkarkohen e hapin plot koridore.
Dikush thotë, i gjason një shenjtërie
Apo në fytyrën e ndonjë pejgameri,
Ndonse, leshi nuk pasqyron madhështi
Dhe nuk e ndryshon asnjërin në tjetër njeri.